Autoregulacja
Między jawą a snem
Przypomnijmy raz jeszcze, jak to siedzimy w chwili
zmęczenia, osowiali wpatrując się w jeden punkt. Wtedy w głębi naszego mózgu
zachodzi proces przemieszczenia energii z miejsc bardziej napiętych do mniej
napiętych. Mózg odpoczywa i regeneruje swoje siły. W chwilach zmęczenia ta
reakcja mózgu następuje samoczynnie, bez udziału naszej woli. Autoregulacja umożliwia
świadome włączanie tej obronno-regenerującej reakcji mózgu. Dzięki opanowaniu
tej metody stajemy się zdolni w odpowiednim czasie wyprzedzać uczucie
zmęczenia, chronić system nerwowy przed nadmiernym obciążeniem, czyli dbać o
zdrowie i należytą kondycję
Objawy szczególnego stanu neutralnego pojawiają się za
każdym razem, gdy działalność mózgu "przełącza się" z jednego systemu
pracy na drugi. Na przykład, przed samym zaśnięciem albo rankiem, w momencie
przebudzenia – znajdujemy się w takim stanie pośrednim, kiedy już nie śpimy,
ale jeszcze nie zupełnie przebudziliśmy się. Ten stan pośredni między snem a
przebudzeniem najbardziej sprzyja autosugestii. Ma on wartość uzdrawiającą,
psychoterapeuci zalecają nieraz pacjentom, by nauczyli się odróżniać ów stan i
potem wykorzystywać go w celu autosugestii. Autoregulacja znakomicie ułatwi
takie działanie.
Stan "między snem a jawą" jest doskonale znany w
hipnologii. Charakteryzuje się nim pierwsze, wstępne stadium hipnozy, kiedy
pacjent odczuwa lekką senność, oszołomienie i gotowość do podporządkowania się
głosowi oraz działaniom hipnotyzera. To jeszcze nie jest hipnoza – ale już
gotowość do stanu hipnotycznego: psychika i organizm pacjenta zaczyna być
całkowicie podporządkowany komendom z zewnątrz. , Z punktu widzenia nauki stan
neutralny można przedstawić następująco, wyobraźmy sobie, że zazwyczaj w mózgu
nieprzerwanie trwa konfrontacja konkurujących ze sobą sygnałów: widzę
przedmiot, dotykam go, słyszę dźwięk przy postukiwaniu i tak dalej. Sygnały te,
pochodzące z różnych analizatorów (wzroku, słuchu) albo rejestrują postrzegany
przedmiot, albo go odrzucają. Jeśli któryś z analizatorów nie potwierdzi
sygnałów innego, ale na przykład zaprzeczy mu (powiedzmy, że palec przechodzi
przez szklankę jak przez pustą przestrzeń), włączają się wtedy inne, dodatkowe
układy analizatorów, sprawdzające wzajemnie swoje dane. Mózg eksperymentuje.
Tak wygląda uproszczony model zwyczajnej pracy naszego mózgu.
W stanie neutralnym nie występuje analiza. Wszystko, co nas
otacza, nabiera takiego samego znaczenia. Psychika człowieka została
podporządkowana gotowości postrzegania rzeczywistości z określonego,
zaprogramowanego punktu widzenia. Na przykład człowiek w stanie hipnotycznym
otrzymał od hipnotyzera komendę, że wszystko co go otacza, jest koloru
różowego. W jego organizmie nie występują żadne sygnały przeciwstawiające się.
Zasadę ich konkurencyjnej konfrontacji zamieniła zasada podporządkowania
otrzymanym wytycznym. Wszystkie analizatory przełączyły się na jeden kierunek –
fazę, przestrojoną na jedną falę: mózg wybierze z ogromnej liczby sygnałów
tylko te, które potwierdzają i realizują przyjętą komendę: że cały świat jest
różowy. Inne sygnały ulegają zablokowaniu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz