Gdy będziesz umiał kontrolować dialog wewnętrzny, znajdziesz się zdecydowanie na dziedzińcu wewnętrznym. Według anatomii ezoterycznej przepona symbolicznie oddziela niższą część, czyli brzuch (dziedziniec zewnętrzny) od części wyższych - klatki piersiowej.
Ta wyższa część odpowiada dziedzińcowi wewnętrznemu, gdzie mogą wejść wtajemniczeni i kapłani, czyli ci, którzy uporządkowali swój fizyczny dom (ciało fizyczne) i świadomy umysł. W klatce piersiowej znajduje się serce, płuca i inne narządy układu oddechowego oraz grasica, która reguluje pracą systemu immunologicznego jest strażnikiem zdrowia fizycznego.
O przeponie mówi się, że oddziela ziemski świat fizyczny od wyższych światów wibracji subtelnych. Wstępując na dziedziniec wewnętrzny wykonujesz własny krok na drodze do uzyskania psychicznoduchowej integracji przemieszczając się z poziomu fizycznego na poziomy subtelne, za świata widzialnego do światów niewidzialnych.
Przemieszczając się nad przeponę i wchodząc na dziedziniec wewnętrzny rzeczywiście zapoczynasz proces przypominania i samopamiętania. Porządkując dom fizyczny rozpocząłeś uwalnianie energii uwięzionej przez blokady w pierwszej i drugiej czakrze; energia ta zaczęła się poruszać swobodnie w górę, do splotu słonecznego.
Przesuwając się nad przeponę możesz uwolnić energię uwięzioną w ośrodkach splotu słonecznego i serca. W Upaniszadach czytamy "Bóg, Wielka Dusza, Kreator Wszechświata istnieje w głębi ludzkich serc. Przy właściwym wnioskowaniu, wiedzy umysłu i intuicji serca można Go sobie uświadomić".
Wedy uznają serce za siedzibę Brahmana. Często jest ono opisywane jako kwiat lotosu. Gdy ośrodek serca osiągnie możliwość ekspresji, uczeń zaczyna świadomie doświadczać jego promieniowania. Rozwijając się, kwiat ten zaczyna świecić jasnym, zielonym światłem.
Każdy, kto ma dar jasnowidzenia, dostrzega te światło. Co więcej uczeń, otwierając ośrodek serca uzyskuje dostęp do energii i świadomości szóstej czakry, ponieważ ośrodek serca jest połączony z ośrodkiem Adżna (trzecim okiem). Tradycja jogowska mówi, że ośrodek Adżna jest siedzibą naszej wyższej, świadomej jaźni.
Wkroczywszy na dziedziniec wewnętrzny uczeń zaczyna pracę na wyższych poziomach. Przez ciało astralne (ciało emocji) uczy się przenosić energię z ośrodka serca bezpośrednio do ośrodka Adżna. Uczy się też czerpać bezpośrednio przez serce wyższe częstości prany, by uzdrawiać.
Na tym etapie uczeń zaczyna doświadczać tego, co apostoł Paweł nazywał darami ducha: mądrość, wiedzę, wiarę, zdolność do uzdrawiania, czynienia cudów i przepowiadania. Dary te stają się dostępne wtajemniczonym, gdy wkroczą oni na dziedziniec wewnętrzny, gdyż mają wtedy dostęp do ośrodka Adżna przez serce.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz