Uzdrawianie umysłowe

Podświadomość a nawyki.

Każdy problem kryje w sobie rozwiązanie.

Każde pytanie zawiera odpowiedź.

Nieskończona mądrość przychodzi z pomocą temu, kto wzywa ją w ufnej wierze.

Główna funkcja podświadomości jest wyrabianie w tobie przyzwyczajeń.

Nie istnieje dobitniejszy przykład jej siły niż potęga nawyków, kształtujących ludzkie życie. Człowiek jest więźniem przyzwyczajenia.

Przez stałe powtarzanie tego, co myślimy albo robimy, podświadomość wpaja sobie

wzorce automatycznych reakcji albo zachowań.

Dzięki temu uczymy się chodzić, pływać, tańczyć, pisać na maszynie, prowadzić samochód itd.

Masz wolny wybór.

Możesz wybrać dobry albo zły nawyk.

Dobrym nawykiem jest modlitwa.

Podświadomość urzeczywistni każde wyobrażenie, jakie będziesz jej wpajać z wiarą i

uporem.

Jedyną przeszkodą na drodze do sukcesu są twoje negatywne myśli i wyobrażenia.

Ilekroć poczujesz, że ulegasz rozproszeniu, przywołaj się do porządku i ponownie

skup myślenie na celu, do którego dążysz.

Wyrób w sobie nawyk takiej umysłowej autodyscypliny.

Twoja świadomość można porównać do aparatu fotograficznego, podświadomość zaś

do światłoczułego filmu, który utrwala kolejne obrazy.

Nie istnieją żadne złe passy, tylko zgubne skutki twoich leków.

Działaj zatem zawsze w poczuciu pewności, że wszelkie przedsięwzięcia doprowadza cię do sukcesu.

Wyobrażaj sobie, że dotarłeś do celu, i trwaj przy tej wizji uparcie.

Ktoś, kto chce zerwać ze starym nawykiem, powinien działać w mocnym przeświadczeniu, że wyzwolenie uczyni go zdrowszym i szczęśliwszym.

Kiedy tylko chęć zerwania z „miłym” nałogiem stanie się silniejsza od chęci jego zachowania, będziemy już w połowie drogi.

Cudze słowa i czyny mogą urazić cię tylko wtedy, kiedy im na to pozwolisz w myślach i uczuciach.

Nigdy nie trać z oczu celu, jakim jest spokój, harmonia i radość.

To ty myśleniem tworzysz sobie świat.

Picie na umór jest ucieczka od rzeczywistości.

Prawdziwa przyczyna pijaństwa jest negatywne i destruktywne myślenie.

Wyleczy się z niego każdy, kto w myśleniu skupi się na wolności, trzeźwości i doskonałości, kto wczuje się w przyszłe szczęście, jakiego zazna dzięki wyzwoleniu od nałogu.

Wielu ludzi trwa w szponach alkoholizmu tylko dlatego, że brak im odwagi, aby przyznać się przed sobą do nałogu.

To samo prawo podświadomości, które dotychczas zniewalało cię i ograniczało twoją

swobodę działania, obdarzy cię teraz wolnością i szczęściem.

Od ciebie tylko zależy, jak zastosujesz tę przemożną zasadę.

To siła wyobraźni przywiodła cię do kieliszka.

Wyobraź sobie, że wyzwoliłeś się od nałogu - a ta sama siła cię wyzwoli.

Prawdziwą przyczyną alkoholizmu jest negatywne i destruktywne myślenie.

„Albowiem taki jest człowiek, jakie myśli w jego sercu”.

Strach i zwątpienie, które dręczą twoja dusze, odegnasz łatwo, zawierzając się Bogu.

Uzdrawianie umysłowe

A co jest przyczyną alkoholizmu.

Przyczyna alkoholizmu - jak i wszelkiego zła - leży w negatywnym i destruktywnym

myśleniu: „Albowiem taki jest człowiek, jakie myśli w jego sercu „. Alkoholik cierpi na

poczucie głębokiego niedowartościowania, bezradności i beznadziejności, z którym

częstokroć idzie w parze silna niechęć do świata. Niezależnie od usprawiedliwień, jakie

znajduje dla swojej słabości, można ja w gruncie rzeczy sprowadzić do jednej jedynej

przyczyny - mianowicie, do błędnego sposobu myślenia.

Trzy magiczne kroki.

Krok pierwszy:

Odpręż umysł i ciało. Wpraw się w trans, który wzmocni twoja gotowość, da ci wewnętrzną równowagę i najlepiej przygotuje do drugiego kroku.

Krok drugi:

Ułóż sobie krótkie i łatwe do zapamiętania hasło i powtarzaj je aż do zaśnięcia.

Dobrym przykładem byłoby takie zdanie: „Oto znalazłem trzeźwość i spokój, dziękuję”.

Dla lepszego zapamiętania możesz powtarzać hasło głośno albo bezgłośnie, ale

poruszając wargami. Powtarzaj przytoczone wyżej zdanie tak długo, aż nastąpi reakcja

emocjonalnego wyzwolenia.

Krok trzeci:

Tuż przed zaśnięciem idź za przykładem Goethego. Wyobrażaj sobie, że stoi przy tobie serdeczny przyjaciel albo ktoś z twoich bliskich. Oczy masz zamknięte, jesteś

fizycznie i psychicznie odprężony. Spróbuj teraz jak najplastyczniej roztoczyć przed sobą

wizję uszczęśliwionego przyjaciela, który ściska ci rękę i mówi: „Gratuluję!”

Zobacz w wyobraźni jego uśmiech, usłysz głos, poczuj uścisk dłoni - wszystko to jest rzeczywistością.

Gratulacje dotyczą twojego zupełnego wyzwolenia od alkoholu. Wyświetlaj sobie w umyśle

ten film tak długo, aż nastąpi pożądana reakcja podświadomości.

Staraj się ze wszystkich sił nigdy nie tracić otuchy.

Gdyby miały cię nachodzić lęki albo wątpliwości, spoglądaj ufnie w przyszłość, która

przyniesie ci szczęście i wyzwolenie. Pamiętaj, że w twojej podświadomości drzemie

ogromna siła i że możesz ją obudzić myślą i wyobrażeniem - a to doda ci otuchy, siły i

pewności siebie. Nie poddawaj się, walcz dalej - a osiągniesz pożądany cel.

Uzdrawianie umysłowe

Wyleczenie w 51 procentach

Jeśli szczerze pragniesz uwolnić się od niebezpiecznego nawyku, wyleczyłeś się już w

51 procentach. Kiedy chęć rzucenia nałogu bierze górę nad chęcią pozostania przy nim,

nietrudno będzie ci całkiem się go pozbyć.

Twoja podświadomość powiększa działanie każdej myśli, jaka jej wpoisz. Jeśli ktoś

zajmie umysł wyobrażeniem wolności (wolności od nałogu) oraz spokoju ducha i skupi się na

tym nowym celu, wprawi się stopniowo w nastrój radosnej nadziei, potrzebny do

urzeczywistnienia takiego zamiaru. Każde przeżywane uczuciowo wyobrażenie zostanie

przyjęte i zrealizowane przez podświadomość.

Prawo substytucji

Myśl często o tym, że nie darmo się męczyłeś, że na pewno się wyleczysz. Mimo to,

byłoby niemądrze nakładać sobie jakiegokolwiek ograniczenia dłużej, niż to konieczne.

Alkoholizm prowadzi na dłuższą metę do duchowej i fizycznej ruiny. Możesz czerpać

odwagę z myśli, że za twoja decyzja przezwyciężenia nałogu stoi ogromna moc

podświadomości. Gdyby myśl o rozstaniu z „miłym” nałogiem choć przez chwile cię

zasmuciła, skup się natychmiast na radości czekającego cię wyzwolenia. To jest właśnie

prawo substytucji. To wyobraźnia przywiodła cię do kieliszka - tej samej sile zawierz w

drodze do wolności i spokoju. Pierwsze kroki będą na pewno niełatwe, ale wspaniała nagroda

jest blisko. Myśląc o przyszłych radościach pokonasz ten kryzys jak matka, która wkrótce

zapomina o bólach rodzenia. Będziesz mógł nacieszyć się owocem swoich wysiłków: nowo

odkryta wolnością.

Uzdrawianie umysłowe

Każdemu konieczna jest potrzeba samopoznania.

Może uzależniłeś się od narkotyków albo alkoholu? Zastanów się uczciwie nad sobą i

spójrz prawdzie w oczy! Wielu ludzi nie wyleczyło się z alkoholizmu tylko dlatego, że brakło

im odwagi samopoznania.

Nałóg tych ludzi to choroba wywołana lekiem albo wewnętrzną niepewnością. Nie

umieją pokierować własnym życiem i uciekają do kieliszka jako sposobu ucieczki przed

odpowiedzialnością. Każdy alkoholik jest człowiekiem bezwolnym, choć często lubi się

chwalić siła woli.

 Jeśli nałogowy pijak powiada:

 „Nie wypije już ani kropelki”, znaczy to, że stale brak mu siły, żeby wcielić te słuszna decyzję w życie. Skąd miałby wziąć te siłę? Żyję w wiezieniu, do którego sam się wtrącił; jest niewolnikiem nałogu, który zawładnął całym jego życiem.

W jaki sposób nabrać siły, by się wyswobodzić?

Jeśli jesteś alkoholikiem, zerwanie z nałogiem jest dla ciebie sprawa życia i śmierci.

Potrzebna do tego siłę da ci wyobrażenie wolności i wewnętrznego spokoju. Kiedy na stałe

wejdzie ci ono w nawyk, zapadnie w podświadomość, wyzwoli cię od jakiegokolwiek

pragnienia alkoholu. Ze zrozumienia na nowo funkcji swojego umysłu czerpać możesz

pewność i siłę, które uwolnią cię od nałogu.

Uzdrawianie umysłowe

Jak myślisz - dlaczego alkohol nie przynosi ulgi?

Chciałbym tu opowiedzieć historie pewnego żonatego mężczyzny, ojca czworga

dzieci, który w podróże służbowe zabierał potajemnie kochankę. Był człowiekiem

schorowanym, pobudliwym, kłótliwym i nie potrafił zasnąć bez leków. Środki, jakie zapisał

mu lekarz, nie pomagały na wysokie ciśnienie. Wciąż coś mu dolegało, a lekarze byli

bezradni.

W dodatku pił na umór.

Korzeniem zła, rzecz jasna, było głębokie podświadome poczucie winy, wywołane

jego notoryczna niewiernością, która kłóciła się z jego przekonaniami religijnymi, głęboko

zakorzenionymi w podświadomości. Dlatego topił sumienie w alkoholu. Tak jak u ciężko

chorych uśmierza się czasem ból morfina i kodeina, tak on szukał podobnego odurzenia w

piciu. W ten sposób dolewał oliwy do ognia.

Dokonał jednak zwrotu ku dobremu.

Słuchał uważnie, gdy objaśniano mu działanie ludzkiego umysłu. Zrozumiał, wyciągnął

z tego konsekwencje i przerwał podwójne życie. Widział, że jego nieumiarkowane picie to

tylko nieświadomą próba ucieczki od problemu. Najpierw należało usunąć tkwiącą w

podświadomości przyczynę zła, dopiero potem możliwe było uzdrowienie.

Zaczął wywierać na swoja podświadomość pożądany wpływ, powtarzając trzy razy

dziennie następującą modlitwę:

 „Mój umysł pełen jest spokoju, równowagi i niewzruszonej pewności. Mam swoja cząstkę w nieskończenie mądrym powszechnym umyśle. Nie boję się niczego w przeszłości, teraźniejszości ani przyszłości. Nieskończenie mądra podświadomość kieruje mną na wszystkich drogach. Odtąd w każdej kłopotliwej sytuacji okazuje pewność, spokój i ufność. Całkowicie wyzwoliłem się z pijaństwa. Panuje we mnie spokój, wolność i radość. Wybaczam sobie - ale też doznaję wybaczenia. Odtąd moim myśleniem kierować

będą samodyscyplina i niezachwiana ufność.”

Modlitwę tę powtarzał często mając pełna świadomość tego, co i dlaczego robi. Jasno

wytyczony cel dawał mu też całkowitą ufność i niewzruszone zaufanie do siebie. Wiedział, że

ta powoli, żarliwie i świadomie powtarzana modlitwa stopniowo wryje mu się w

podświadomość. Odczytywał te modlitwę z kartki, widział ja, słyszał i wpoił podświadomości. Zatarło się w niej wszystko, co negatywne, co wcześniej rzucało cień na

jego życie. Światło odpędza ciemność. Konstruktywna myśl niszczy negatywna. W ciągu

miesiąca stał się zupełnie nowym człowiekiem.

Uzdrawianie umysłowe

Podświadomość a nawyki

Jak bardzo pragniesz spełnienia marzeń?

Młody uczeń Sokratesa zapytał go kiedyś, jak zdobyć mądrość.

Ten odpowiedział: „Chodź ze mną!”

Zaprowadził młodzieńca nad rzekę i zanurzył go w wodzie. Chłopak walczył rozpaczliwie, by złapać oddech. Wreszcie Sokrates go puścił.

Kiedy uczeń doszedł do siebie, Sokrates zapytał:

- Czego najbardziej pragnąłeś, będąc pod woda?

- Powietrza - odparł chłopiec.

Na to słynny filozof oznajmił:

- Kiedy zapragniesz mądrości równie mocno, jak dusząc się pragnąłeś powietrza, posiądziesz ją.

Ktoś, kto zapragnie czegoś z całego serca, kto widzi wyraźną drogę do celu i gotów

jest nią konsekwentnie podążać, na pewno zrealizuje swój zamiar.

Jeśli szczerze pragniesz spokoju, zaznasz go. Nawet najbardziej niesprawiedliwy szef i

nielojalny przyjaciel nie zdołają wyprowadzić z równowagi kogoś, kto świadom jest swojej

duchowej i psychicznej siły. Wiedząc, czego chcesz, potrafisz tez zapobiec temu, aby

nienawiść, złość i nieżyczliwość okradły cię ze spokoju, równowagi, zdrowia i pomyślności.

Kiedy zdołasz naprowadzić myśli na swój życiowy cel, tracą znaczenie ludzie, sytuacje i

wydarzenia, przez co nie mogą cię już dotknąć ani zdenerwować. Głównym celem twojego

życia jest znaleźć spokój, zdrowie, jasność umysłu, wewnętrzną równowagę i dobrobyt.

Twoje myślenie, choć niematerialne i niewidzialne, stanowi jednak wielki potencjał dobra.

Uzdrawianie umysłowe

Podświadomośc a nawyki

Znaczenie koncentracji

Ten mężczyzna zrozumiał, na czym polega działanie jego podświadomości, dlatego

zbędny stał się wysiłek umysłu. Spokojnie zebrawszy myśli, utożsamiał się z wymarzoną

sceną w całej jej plastyczności. Ten film wyświetlał sobie stale, aż jego umysł i uczucia bez

reszty przeniknęło wyobrażone zdarzenie. Nie miał już cienia wątpliwości, że się wyleczy.

Ilekroć czuł, że zbliża się pokusa, odwracał myśli od złudnych radości alkoholu i wprawiał się

w radosny nastrój, jaki budziła w nim myśl o rychłym powrocie na łono rodziny. Miał

niezachwiana nadzieje, że jego wyobrażenia staną się rzeczywistością.

Wreszcie osiągnął sukces. Dziś jest prezesem ogromnego przedsiębiorstwa i jednym z

najszczęśliwszych ludzi, jakich znam.

Nazywał siebie pechowcem

Prężny przedsiębiorca, pan Block, mówił, że niedawno osiągał 20 tysięcy rocznego

dochodu, ale od trzech miesięcy prześladuje go pech, potrafi, co prawda, zainteresować

nowych klientów, ale tuż przed złożeniem zamówienia wycofują się. Uznał, że jest

zawodowym pechowcem.

Wniknąłem głębiej w sprawę i odkryłem, że właśnie przed dwoma miesiącami ów pan

doznał gorzkiego rozczarowania ze strony jednego z klientów - dentysty, który w

ostatniej chwili wycofał się z przygotowanej już umowy. Odtąd żył w podświadomym

strachu, że inni kontrahenci zachowają się tak samo. Wszędzie wietrzył niespodziewane

przeszkody. Świadome i podświadome wyobrażenia skłaniały go do całkowicie

pesymistycznej i nieprzychylnej postawy.

„Spotkało mnie to, czego się najbardziej bałem”, mawiał.

Pan Block uświadomił sobie, że przyczyna zła tkwi w sposobie myślenia i że musi go

gruntownie zmienić.

Swoja rzekoma pechowa passę przerwał, oddając się regularnie następującemu rozważaniu:

 „Zrozumiałem, że stanowię jedność z nieskończenie mądrą podświadomością, która nie zna przeszkód ani barier. Żyje w radosnym oczekiwaniu dobra. Na moje myśli reaguje podświadomość. Wiem, że nic nie oprze się jej bezgranicznej mocy. Jej mądrość doprowadzi zaczęte dzieło do pomyślnego końca. Przeze mnie działa twórcza mądrość. Cokolwiek rozpocznę, kończę z powodzeniem. Celem mojego życia jest służyć wszystkim ludziom, a zwłaszcza działać dla dobra kontrahentów. Moja praca przynosi obfite owoce, zgodnie z wolą Bożą.”

Modlitwę te powtarzał co rano przed spotkaniem z klientami i kończył nią dzień. Po krótkim czasie zaczęło się dla niego pasmo sukcesów.

Uzdrawianie umysłowe

Podświadomość a nawyki

Jak pozbył się nałogu

Pan Janusz powiedział: „Nieraz ogarnia mnie nieodparta chęć, żeby się napić, i

wtedy przez dwa tygodnie nie trzeźwieje. Po prostu nie umiem nad tym zapanować.”

Nieszczęśnik doświadczał tego stale. Alkoholowe wyskoki weszły mu w nawyk. Miał,

co prawda, jak mi mówił, na tyle silna wole, aby przez jakiś czas opierać się pokusie. Jednak

stałe zmagania z pragnieniem alkoholu wpędzały go w coraz bardziej rozpaczliwa sytuacje.

Kilkakrotnie bez skutku próbował nad tym zapanować, ale w końcu dał za wygrana i poczuł

się bezradny wobec nałogu. Stałe wyobrażenie bezsilności i beznadziei wpływało mocno na

jego podświadomość, ze słabego człowieka robiąc nałogowca, którego spotykały same

niepowodzenia.

Swego czasu rozpił się z własnej woli i z wolna zaczynał rozumieć, że skoro sam

wpadł w nałóg, sam zdoła też z niego wyjść. Nauczyłem go, jak godzić funkcje świadomości i

podświadomości - jest to warunkiem realizacji myśli i życzeń. Skoro wyrobił w sobie nawyk,

który prowadził do nieszczęścia, mógł też wytworzyć nowe przyzwyczajenie, które

przywiodłoby go do wstrzemięźliwości, wolności i wewnętrznego spokoju. Ponieważ zaś u

źródeł jego pijaństwa leżała wolna decyzja, był w stanie dzięki tej samej wolności wprawić

się w pozytywnych zachowaniach. Zaczął wiec zwalczać myśl, że jest bezsilny wobec nałogu.

Zdążył już uświadomić sobie, że przeszkoda w wyleczeniu jest jedynie jego sposób myślenia.

Dlatego nie było powodu, żeby musiał narzucać cokolwiek swoim myślom.

Potęga wyobraźni

Ten pan zwykł więc całkowicie odprężać się fizycznie i umysłowo, wprawiając się

w stan transu. Wyobrażał sobie, że odzwyczaił się od alkoholu, pozostawiając ufnie

podświadomości sposób, w jaki ma to nastąpić. W duchu widział, jak córka gratuluje mu

uwolnienia się od nałogu: „Jak dobrze, tato, że wróciłeś do domu!”

Pijaństwo bowiem

sprawiło, że żona i córka odeszły od niego. Orzeczeniem sadu zabroniono mu nawet widywać

rodzinę. Ćwiczenia umysłu odbywał z idealna regularnością. Kiedy tylko groziło mu

rozproszenie, przypominał sobie wzruszony głos i rozpromieniony uśmiech córki. Powolutku,

krok po kroku, przestawiał myślenie na nowe tory. Niestrudzenie oddawał się temu zadaniu,

mając pewność, że prędzej czy później wpoi podświadomości nowy model zachowania.

Porównałem jego świadomość do kamery, podświadomość zaś do światłoczułego

filmu, który utrwala obrazy. Zrobiło to na nim duże wrażenie, i tym bardziej starał się o

wyraziste wyobrażenia. Filmy wywołuje się w ciemności - podobnie i wizje w wyobraźni

nabierają postaci w ciemni podświadomości.

Uzdrawianie umysłowe

W jaki sposób Podświadomość usuwać może zahamowania umysłu (czyli nawyki)?

Pewnie pomyślicie sobie, że robię wypad w stronę, o której niemam prawa udzielać jakichkolwiek wskazóek w zakresie nawyków czy nałogów. No cóż pewnie nie jestem upoważniony do pisania tego o czym własnie piszę bo nie mam wykształcenia w tym zakresie. Jedyną upoważniajacą mnie wytyczną jest zajmowanie się tematami ezoterycznymi i psychologicznymi od przeszło 40 latwiele elementów, o których piszę sprawdziłem na sobie. Jednakże największym źródłem moich przykładów jest mój przyjaciel prowadzący od przeszło 40 lat praktykę - gabinet psychologiczny. Zatem zamiast na początku mojego cyklu napisałem coś o sobie własnie teraz przy tym trudnym temacie walki z nałogami. 

W zasdzie to każdy problem, jaki staje nam na drodze może być przez nas rozwiązany - samodzielnie bez pomocy z zewnątrz. Jest tylko jeden warunek musimy mieć dobry kontakt z naszą podświadomością. To poważna bariera, która w większości przypadków uniemożliwia zauwazenie skąd tak na prawdę ten nękajacy nas problem przyszedł. Jak już wiecie wszystko co nas spotyka leży w naszym zakresie działania. Nasze nawyki nawarstwione w naszych umysłach od nawczesniejszych chwil naszego życia.

Każdy problem kryje w sobie rozwiązanie. 

Każde pytanie zawiera odpowiedź. 

Nie widząc jednakże wyjścia z trudnej sytuacji, najlepiej zrobisz powierzając rzecz podświadomości.

Możesz być pewien, że w swojej mądrości umie ona i zechce ukazać ci właściwą drogę.

Pozytywne nastawienie umysłu, jakim jest wiara, że twórcza inteligencja podświadomości

rozwiąże twój problem, pozwoli ci znaleźć odpowiedź oraz działać mądrze i skutecznie w każdej nawet najtrudniejszej sytuacji.

Jak pozbyć się nawyku lub go przyswoić?

Człowiek żyje przyzwyczajeniem. Sterowanie funkcjami nawykowymi to jedno z

głównych zadań podświadomości. Nauczyłeś się pływać, jeździć na rowerze, tańczyć i

prowadzić samochód dzięki temu, że ćwiczyłeś tak długo, aż te umiejętności wryły ci się w

podświadomość, odtąd wszystkim rządzą nabyte przez ćwiczenia odruchy. Zatem tak zwana

„druga natura” człowieka to nawykowe, podświadome sterowanie pewnymi myślami albo

działaniami. Każdy człowiek ma swobodę nabywania dobrych albo złych nawyków. Jeśli ktoś

przez dłuższy czas wprawia się w negatywnych myślach lub działaniach, zacznie w końcu

podlegać nakazom przyzwyczajenia. W ten właśnie sposób zadziała prawo podświadomości.