Uzdrawianie umysłowe

Wyleczenie w 51 procentach

Jeśli szczerze pragniesz uwolnić się od niebezpiecznego nawyku, wyleczyłeś się już w

51 procentach. Kiedy chęć rzucenia nałogu bierze górę nad chęcią pozostania przy nim,

nietrudno będzie ci całkiem się go pozbyć.

Twoja podświadomość powiększa działanie każdej myśli, jaka jej wpoisz. Jeśli ktoś

zajmie umysł wyobrażeniem wolności (wolności od nałogu) oraz spokoju ducha i skupi się na

tym nowym celu, wprawi się stopniowo w nastrój radosnej nadziei, potrzebny do

urzeczywistnienia takiego zamiaru. Każde przeżywane uczuciowo wyobrażenie zostanie

przyjęte i zrealizowane przez podświadomość.

Prawo substytucji

Myśl często o tym, że nie darmo się męczyłeś, że na pewno się wyleczysz. Mimo to,

byłoby niemądrze nakładać sobie jakiegokolwiek ograniczenia dłużej, niż to konieczne.

Alkoholizm prowadzi na dłuższą metę do duchowej i fizycznej ruiny. Możesz czerpać

odwagę z myśli, że za twoja decyzja przezwyciężenia nałogu stoi ogromna moc

podświadomości. Gdyby myśl o rozstaniu z „miłym” nałogiem choć przez chwile cię

zasmuciła, skup się natychmiast na radości czekającego cię wyzwolenia. To jest właśnie

prawo substytucji. To wyobraźnia przywiodła cię do kieliszka - tej samej sile zawierz w

drodze do wolności i spokoju. Pierwsze kroki będą na pewno niełatwe, ale wspaniała nagroda

jest blisko. Myśląc o przyszłych radościach pokonasz ten kryzys jak matka, która wkrótce

zapomina o bólach rodzenia. Będziesz mógł nacieszyć się owocem swoich wysiłków: nowo

odkryta wolnością.

Uzdrawianie umysłowe

Każdemu konieczna jest potrzeba samopoznania.

Może uzależniłeś się od narkotyków albo alkoholu? Zastanów się uczciwie nad sobą i

spójrz prawdzie w oczy! Wielu ludzi nie wyleczyło się z alkoholizmu tylko dlatego, że brakło

im odwagi samopoznania.

Nałóg tych ludzi to choroba wywołana lekiem albo wewnętrzną niepewnością. Nie

umieją pokierować własnym życiem i uciekają do kieliszka jako sposobu ucieczki przed

odpowiedzialnością. Każdy alkoholik jest człowiekiem bezwolnym, choć często lubi się

chwalić siła woli.

 Jeśli nałogowy pijak powiada:

 „Nie wypije już ani kropelki”, znaczy to, że stale brak mu siły, żeby wcielić te słuszna decyzję w życie. Skąd miałby wziąć te siłę? Żyję w wiezieniu, do którego sam się wtrącił; jest niewolnikiem nałogu, który zawładnął całym jego życiem.

W jaki sposób nabrać siły, by się wyswobodzić?

Jeśli jesteś alkoholikiem, zerwanie z nałogiem jest dla ciebie sprawa życia i śmierci.

Potrzebna do tego siłę da ci wyobrażenie wolności i wewnętrznego spokoju. Kiedy na stałe

wejdzie ci ono w nawyk, zapadnie w podświadomość, wyzwoli cię od jakiegokolwiek

pragnienia alkoholu. Ze zrozumienia na nowo funkcji swojego umysłu czerpać możesz

pewność i siłę, które uwolnią cię od nałogu.

Uzdrawianie umysłowe

Jak myślisz - dlaczego alkohol nie przynosi ulgi?

Chciałbym tu opowiedzieć historie pewnego żonatego mężczyzny, ojca czworga

dzieci, który w podróże służbowe zabierał potajemnie kochankę. Był człowiekiem

schorowanym, pobudliwym, kłótliwym i nie potrafił zasnąć bez leków. Środki, jakie zapisał

mu lekarz, nie pomagały na wysokie ciśnienie. Wciąż coś mu dolegało, a lekarze byli

bezradni.

W dodatku pił na umór.

Korzeniem zła, rzecz jasna, było głębokie podświadome poczucie winy, wywołane

jego notoryczna niewiernością, która kłóciła się z jego przekonaniami religijnymi, głęboko

zakorzenionymi w podświadomości. Dlatego topił sumienie w alkoholu. Tak jak u ciężko

chorych uśmierza się czasem ból morfina i kodeina, tak on szukał podobnego odurzenia w

piciu. W ten sposób dolewał oliwy do ognia.

Dokonał jednak zwrotu ku dobremu.

Słuchał uważnie, gdy objaśniano mu działanie ludzkiego umysłu. Zrozumiał, wyciągnął

z tego konsekwencje i przerwał podwójne życie. Widział, że jego nieumiarkowane picie to

tylko nieświadomą próba ucieczki od problemu. Najpierw należało usunąć tkwiącą w

podświadomości przyczynę zła, dopiero potem możliwe było uzdrowienie.

Zaczął wywierać na swoja podświadomość pożądany wpływ, powtarzając trzy razy

dziennie następującą modlitwę:

 „Mój umysł pełen jest spokoju, równowagi i niewzruszonej pewności. Mam swoja cząstkę w nieskończenie mądrym powszechnym umyśle. Nie boję się niczego w przeszłości, teraźniejszości ani przyszłości. Nieskończenie mądra podświadomość kieruje mną na wszystkich drogach. Odtąd w każdej kłopotliwej sytuacji okazuje pewność, spokój i ufność. Całkowicie wyzwoliłem się z pijaństwa. Panuje we mnie spokój, wolność i radość. Wybaczam sobie - ale też doznaję wybaczenia. Odtąd moim myśleniem kierować

będą samodyscyplina i niezachwiana ufność.”

Modlitwę tę powtarzał często mając pełna świadomość tego, co i dlaczego robi. Jasno

wytyczony cel dawał mu też całkowitą ufność i niewzruszone zaufanie do siebie. Wiedział, że

ta powoli, żarliwie i świadomie powtarzana modlitwa stopniowo wryje mu się w

podświadomość. Odczytywał te modlitwę z kartki, widział ja, słyszał i wpoił podświadomości. Zatarło się w niej wszystko, co negatywne, co wcześniej rzucało cień na

jego życie. Światło odpędza ciemność. Konstruktywna myśl niszczy negatywna. W ciągu

miesiąca stał się zupełnie nowym człowiekiem.