Uzdrawianie umysłowe

Podświadomość a przebaczenie

Bóg - czyli życie - nie ma względu na osobę.   

Życie nikogo nie wyróżnia.

Życie – czyli Bóg - sprzyja twoim planom i zamiarom wtedy, kiedy osiągniesz zgodność z zasadą harmonii, jedności, zdrowia i radości.

Bóg - czyli życie - nie sprowadza na nas chorób ani nieszczęść.

Wszelkie niedole powinniśmy przypisywać sobie, naszemu negatywnemu i destrukcyjnemu myśleniu, zgodnie z zasada: „Kto sieje wiatr, ten zbiera burze „.

Podstawą twojego życia jest wizja Boga.

Jeśli wierzysz w Boga miłującego, twoja podświadomość odpowiednio zareaguje i obdarzy cię mnóstwem dobrodziejstw.

Uwierz w miłującego Boga!

Życie - czyli Bóg - nie chowa do ciebie urazy.

Życie nikogo nie potępia; leczy ciężkie obrażenia ciała; wybaczy ci, kiedy sparzysz się w rękę, tworzy nowe komórki i tkanki.

Życie leczy wszystko.

Kompleks winy należy tłumaczyć błędną wizją Boga i życia.

Bóg - czyli życie - nikogo nie potępia ani nie karze.

Poczucie winy to przede wszystkim skutek błędnych przeświadczeń - myślenia negatywnego, które prowadzi do potępienia samego siebie.

Bóg - czyli życie - nie potępia ani nie karze człowieka.

Siły natury są całkowicie neutralne.

Ich pomyślne albo niszczycielskie działanie zależy wyłącznie od tego, w jakim

duchu je wykorzystasz.

Ogniem można się ogrzać albo spalić dom.

Dziecko może ugasić wodą pragnienie i może w niej utonąć. Dobro i zło są bezpośrednim skutkiem ludzkich myśli i zamierzeń.

Bóg - czyli życie - nie zna zemsty.

Człowiek sam sobie wymierza karę przez błędne wyobrażenia o Bogu, życiu i wszechświecie. Umysł ma twórczą moc; to w nim człowiek stwarza swoje szczęście albo nędzę.

Kiedy ktoś słusznie cię skrytykuje, podziękuj mu za wskazówki, które ułatwia ci pracę

nad sobą.

Jeśli ktoś wie, że jest panem swoich myśli i uczuć, nie urazi go niesłuszna krytyka.

Najlepiej życz danej osobie wszystkiego dobrego.

Tobie także wyjdzie to na dobre.

Powierzając siebie i swoje życie Bogu, przyjmuj wszystko, co nastąpi.

Bądź przekonany, że koniec końców tak będzie dla ciebie najlepiej.

Ktoś, kto widzi rzeczy w ten sposób, nie skrytykuje innych bezpodstawnie, nie będzie się nad sobą użalać ani nie popadnie w zgorzknienie.

Nic samo w sobie nie jest dobre ani złe-czyni je takim dopiero myślenie.

Sprawy płci same w sobie są złem równie mało jak pragnienie pokarmu, bogactwa albo prawdziwej samorealizacji.

Ważne jest zawsze, co jednostka robi ze swoich instynktów, pragnień i dążeń.

Wiele chorób spowodowanych jest zazdrością, nienawiścią, zła wola, żądzą zemsty i

niechęcią.

Bądź wyrozumiały: wybaczaj sobie i innym, myśląc z miłością, radością i

życzliwością o tych, którzy zadawali ci cierpienia.

Życz bliźnim spokoju, ilekroć najdzie cię wspomnienie o wyrządzonych ci przez nich krzywdach - a gorzkie wspomnienia wkrótce zblakną.

Wybaczyć to znaczy życzyć drugiemu człowiekowi miłości, spokoju, radości i wszystkich dobrodziejstw życia tak długo, aż twoja pamięć wyzbędzie się bólu.

Oto probierz prawdziwego przebaczenia.

Załóżmy, że rok temu miałeś bolesny ropień na podbródku.

Czy boli cię jeszcze?

Nie.

Sprawdź w ten sam sposób, czy nadal myślisz negatywnie o człowieku, który kiedyś

skrzywdził cię albo obmówił.

Jeśli żywisz do niego złość, znaczy to, że w twojej podświadomości gnieździ się jeszcze nienawiść i sieje w niej spustoszenie.

Jest na to jeden sposób: tak długo życzyć danej osobie wszystkiego dobrego, aż to życzenie będzie całkiem szczere.

To właśnie jest prawdziwe znaczenie przykazania: „Przebaczcie aż 77 razy „.

Uzdrawianie umysłowe

Probierz prawdziwego przebaczenia

Szczerość przebaczenia może potwierdzić nieomylny probierz. Załóżmy, że opowiem

ci, jakie szczęśliwe wydarzenie przytrafiło się człowiekowi, który kiedyś cię skrzywdził. Jeśli

taka wiadomość wzbudzi w tobie gniew i niechęć, będzie to niezbity dowód, że w twojej

podświadomości nadal tli się i sieje spustoszenie nienawiść. Załóżmy z drugiej strony, że rok

temu miałeś bolesny ropień, a dziś zapytam cię mimochodem, czy jeszcze boli. Odpowiesz

odruchowo: „Ależ nie. Pamiętam ten ropień, ale już dawno się zagoił i przestał bolec.”

W tym tkwi sedno - być może zapamiętałeś zadane ci cierpienie, ale już cię to nie boli.

Oto twój probierz - stosuj go. Umysł i psychika powinny zareagować w opisany wyżej sposób

- w przeciwnym razie znaczyłoby to, że nie przebaczyłeś naprawdę.

Wszystko rozumieć to wszystko wybaczać

Kto zrozumie dynamiczno-twórcza zasadę umysłu, nie pozwoli innym ludziom albo

zewnętrznym okolicznościom wpływać na swoje życie. Wie on, że o jego życiu stanowią

wyłącznie jego myśli i uczucia; że czynniki zewnętrzne nigdy nie są prawdziwą przyczyną

jego losu. Przekonanie, że inni mogą zburzyć nasze szczęście, że jesteśmy zabawką okrutnej

fortuny, że bliźni tylko czyhają, by nam się nie udało, wiec trzeba z nimi walczyć - te i

podobne błędne poglądy okazują się niesłuszne z chwilą, gdy potraktuje się myśl jako

obiektywna rzeczywistość.

To samo powiada Biblia: „Albowiem taki jest człowiek, jakie myśli w jego sercu „.

Uzdrawianie umysłowe

Technika przebaczania

To co napiszę ponizej jest według mnie najistotniejsze z wszystkiego co można nazwać uzdrawianiem umysłowym i ma ścisły związek z naszą podświadomością. Przebaczyć to jakby wyczyścić pamięc podręczną w komputerze. Automatycznie podswiadomośc zaczyna nas słuchać i tworzyć dla nas wszystko czego pragniemy, a my zaczynamy naszym świadomym umysłem wierzyć.

Ktoś, kto zastosuje poniższy prosty sposób, przeżyje wkrótce cud.

Uspokój myśli, odpręż ciało i umysł. Pomyśl o Bogu i Jego miłości do wszystkich ludzi.

Następnie z całą szczerością powiedz:

„Całkowicie przebaczam... (tu wypowiedz nazwisko danej osoby).

Wyzbyłem się wszelkiej zawziętości. Bez żadnych warunków przebaczam wszystko, co mnie

wtedy spotkało. Wyzwoliłem się i on (oni) też. To wspaniałe uczucie! Dzisiaj jest dzień

«amnestii powszechnej». Życzę im oraz wszystkim ludziom zdrowia, pomyślności, spokoju i

wszystkich dobrodziejstw życia. Robię tak z własnej i nieprzymuszonej woli, z radością i

miłością, i kiedy tylko przyjdzie mi na myśl ktoś, kto mnie skrzywdził, powiem: uwalniam

cię od wszelkiej winy, wszystkie dobrodziejstwa życia niech będą z tobą! Ja i ty jesteśmy

wolni. Obyśmy wszyscy żyli w szczęściu i radości!”

Tajemnica prawdziwego przebaczenia polega na tym, że wystarczy jeden akt

odpuszczenia. Ilekroć komuś przypomni się znowu niegdysiejszy winowajca albo krzywda,

jakiej się dopuścił, wystarczy powiedzieć: „Pokój tobie!” Rób tak zawsze, kiedy znowu

zbierze ci się na wspomnienia. Po paru dniach stwierdzisz, że twoje myśli coraz rzadziej

krążą wokół tamtej osoby albo wydarzenia - aż wreszcie całkiem pójdą w niepamięć.