wtorek, 2 września 2014

Uzdrawianie umysłowe


Probierz prawdziwego przebaczenia

Szczerość przebaczenia może potwierdzić nieomylny probierz. Załóżmy, że opowiem
ci, jakie szczęśliwe wydarzenie przytrafiło się człowiekowi, który kiedyś cię skrzywdził. Jeśli
taka wiadomość wzbudzi w tobie gniew i niechęć, będzie to niezbity dowód, że w twojej
podświadomości nadal tli się i sieje spustoszenie nienawiść. Załóżmy z drugiej strony, że rok
temu miałeś bolesny ropień, a dziś zapytam cię mimochodem, czy jeszcze boli. Odpowiesz
odruchowo: „Ależ nie. Pamiętam ten ropień, ale już dawno się zagoił i przestał bolec.”
W tym tkwi sedno - być może zapamiętałeś zadane ci cierpienie, ale już cię to nie boli.
Oto twój probierz - stosuj go. Umysł i psychika powinny zareagować w opisany wyżej sposób
- w przeciwnym razie znaczyłoby to, że nie przebaczyłeś naprawdę.

Wszystko rozumieć to wszystko wybaczać

Kto zrozumie dynamiczno-twórcza zasadę umysłu, nie pozwoli innym ludziom albo
zewnętrznym okolicznościom wpływać na swoje życie. Wie on, że o jego życiu stanowią
wyłącznie jego myśli i uczucia; że czynniki zewnętrzne nigdy nie są prawdziwą przyczyną
jego losu. Przekonanie, że inni mogą zburzyć nasze szczęście, że jesteśmy zabawką okrutnej
fortuny, że bliźni tylko czyhają, by nam się nie udało, wiec trzeba z nimi walczyć - te i
podobne błędne poglądy okazują się niesłuszne z chwilą, gdy potraktuje się myśl jako
obiektywna rzeczywistość.
To samo powiada Biblia: „Albowiem taki jest człowiek, jakie myśli w jego sercu „.

poniedziałek, 1 września 2014

Uzdrawianie umysłowe


Technika przebaczania

To co napiszę ponizej jest według mnie najistotniejsze z wszystkiego co można nazwać uzdrawianiem umysłowym i ma ścisły związek z naszą podświadomością. Przebaczyć to jakby wyczyścić pamięc podręczną w komputerze. Automatycznie podswiadomośc zaczyna nas słuchać i tworzyć dla nas wszystko czego pragniemy, a my zaczynamy naszym świadomym umysłem wierzyć.
Ktoś, kto zastosuje poniższy prosty sposób, przeżyje wkrótce cud.
Uspokój myśli, odpręż ciało i umysł. Pomyśl o Bogu i Jego miłości do wszystkich ludzi.
Następnie z całą szczerością powiedz:
„Całkowicie przebaczam... (tu wypowiedz nazwisko danej osoby).
Wyzbyłem się wszelkiej zawziętości. Bez żadnych warunków przebaczam wszystko, co mnie
wtedy spotkało. Wyzwoliłem się i on (oni) też. To wspaniałe uczucie! Dzisiaj jest dzień
«amnestii powszechnej». Życzę im oraz wszystkim ludziom zdrowia, pomyślności, spokoju i
wszystkich dobrodziejstw życia. Robię tak z własnej i nieprzymuszonej woli, z radością i
miłością, i kiedy tylko przyjdzie mi na myśl ktoś, kto mnie skrzywdził, powiem: uwalniam
cię od wszelkiej winy, wszystkie dobrodziejstwa życia niech będą z tobą! Ja i ty jesteśmy
wolni. Obyśmy wszyscy żyli w szczęściu i radości!”
Tajemnica prawdziwego przebaczenia polega na tym, że wystarczy jeden akt
odpuszczenia. Ilekroć komuś przypomni się znowu niegdysiejszy winowajca albo krzywda,
jakiej się dopuścił, wystarczy powiedzieć: „Pokój tobie!” Rób tak zawsze, kiedy znowu
zbierze ci się na wspomnienia. Po paru dniach stwierdzisz, że twoje myśli coraz rzadziej
krążą wokół tamtej osoby albo wydarzenia - aż wreszcie całkiem pójdą w niepamięć.

niedziela, 31 sierpnia 2014

Uzdrawianie umysłowe


Bez przebaczenia nie ma wyzdrowienia

Przebaczyć innym to nieodzowny warunek własnego zdrowia duchowego i fizycznego. Jeśli ktoś chce być szczęśliwy i zdrowy, musi najpierw przebaczyć każdemu, kto
kiedykolwiek wyrządził mu krzywdę.
„A kiedy stajecie do modlitwy, przebaczcie, jeśli macie co przeciw komu... „
Bądź wyrozumiały również i dla własnych wad i słabości, stosując się w myśleniu do
Bożego ładu. Nie sposób przebaczyć sobie, jeśli przedtem nie przebaczyło się innym. Ktoś,
kto nie chce sobie wybaczyć, dowodzi tylko własnej pychy albo niewiedzy.
Szkoła psychosomatyczna w medycynie współczesnej podkreśla z naciskiem, że cały
szereg chorób - od artretyzmu po różne dolegliwości sercowe - powodowanych jest
niezadowoleniem z siebie, wyrzutami sumienia i wrogością. Przedstawiciele tej koncepcji
twierdzą, że cierpiący na wspomniane choroby pacjenci z zacietrzewieniem i nienawiścią
wspominali ludzi, którzy ich ranili, torturowali, oszukiwali czy w inny sposób krzywdzili. Jest
na to tylko jeden sposób, że wszelka nienawiść i zawziętość należy wykorzenić właśnie poprzez szczere przebaczenie.

Przebaczenie jest czynną miłością

Do wybaczenia trzeba dobrej woli. Jeśli ktoś szczerze pragnie przebaczyć drugiemu,
jest już na dobrej drodze. Nie muszę chyba podkreślać, że przebaczenie niekoniecznie
oznacza sympatię i przyjacielskie współczucie. Nikogo nie można zmuszać, żeby pałał do
kogoś uczuciem - tak samo, jak żaden rząd nie jest w stanie ustawowo wymusić miłości,
zrozumienia i tolerancji. Z drugiej jednak strony jesteśmy w stanie okazywać miłość nawet
ludziom, którzy nie budzą w nas sympatii.
Biblia powiada: „Miłujcie się wzajemnie „; potrafi tak każdy, kto ma po temu szczerą
wolę. Miłość to przecież nic innego, jak pragnienie, by drugiego człowieka spotkały wszelkie
dobrodziejstwa życia. Jest tylko jeden konieczny warunek: szczerość. Ktoś, kto wybacza
innym ludziom, nie dowodzi wielkoduszności, lecz raczej działa we własnym interesie.
Pragnąc czegoś dla innych, pragniemy tego także dla siebie. To ty myślisz i odczuwasz. A jak
myślimy i odczuwamy, tacy jesteśmy.
 Cóż bardziej oczywistego?