Uzdrawianie umysłowe

Podświadomość a przebaczenie

Życie zawsze wybacza

Życie wybaczy ci, kiedy zatniesz się w palec, rozpocznie sterowany przez

podświadomość proces gojenia: powstaną nowe komórki, które zasklepia ranę. Kiedy ktoś

spożyje nieświeży posiłek, organizm zwróci to, co niestrawne. Kiedy sparzymy się w rękę,

zniszczone tkanki zastąpi nowa skóra. Życie nie jest pamiętliwe, lecz wyrozumiałe, zawsze gotowe wybaczyć. Dobrodziejstwem życia jest zdrowie, witalność, równowaga i spokój – jednakże pod warunkiem, że człowiek żyje w zgodzie z naturą.

Jak uwolnił się od poczucia winy

Znałem pewnego pana, który z niestrudzona gorliwością pracował codziennie aż do

świtu. Był zbyt zapracowany, żeby jeszcze interesować się sprawami żony i dwu synów.

Kiedy go poznałem, miał ciśnienie ponad 200. Było oczywiste, że doskwiera mu

silne poczucie winy i że nieświadomie wymierza sobie karę w postaci ciężkiej pracy i

rezygnacji z życia rodzinnego. Normalny mąż by tak nie postępował, pozwoliłby żonie

uczestniczyć w swoim życiu i dbałby o rozwój synów.

Wyjaśniono mu powód jego nadludzkiej pracowitości: „Coś pana gryzie. Chce się pan

za coś ukarać, a trzeba umieć sobie wybaczyć.” Okazało się, że istotnie, żywił silne poczucie

winy wobec jednego z braci.

Wytłumaczono mu, że to nie Bóg go karze, ale że to on sam siebie zadręcza. „Każde

wykroczenie przeciw prawom życia pociąga za sobą odpowiednia karę”, powiedziałem. „Jeśli

ktoś dotknie gorącego przedmiotu, sparzy się. Moce natury są całkowicie neutralne - jedynie

użytek, jaki czyni z nich człowiek, przesadza, czy niosą dobro, czy zło. Ogień nie jest ani

dobry, ani zły - można nim albo ogrzać, albo spalić dom. Jedynym grzechem jest

nieznajomość praw życia, a jedyna kara polega na automatycznej negatywnej reakcji, jaka

musi nastąpić wskutek nieprzestrzegania tych praw. Ktoś, kto naruszy prawa chemii, może

spowodować katastrofalna eksplozje. Ktoś, kto uderzy o skałę, zrani się. Obie te sytuacje

stanowią konsekwencje zlekceważenia pewnych ogólnych zależności.”

Wyjaśnienia otwarły mu oczy. Zrozumiał, że jego harówka i związane z nią

dolegliwości nie są karą boską, ale stanowią reakcję podświadomości na jego własny

destruktywny sposób myślenia. A co było przyczyna? Mimo że minęło wiele lat, nie mógł

sobie darować, że kiedyś oszukał nieżyjącego już brata.

Spytałem:

„A czy dzisiaj też by go pan oszukał?”

„Nie”.

„Czy wtedy uważał pan, że ma pan powody, by tak zrobić?”

„Tak”.

„A czy dzisiaj postąpiłby pan tak samo?”

Potrząsnął głowa i powiedział:

„Bynajmniej. Dzisiaj codziennie staram się pomagać innym, żeby radzili sobie w życiu”.

„Bo teraz ma pan więcej doświadczenia i rozeznania. Żeby dostąpić przebaczenia,

trzeba najpierw przebaczyć samemu sobie. Przebaczenie to po prostu włączenie się w Bożą

harmonię. «Piekłem», piekłem na ziemi, jest potępianie samego siebie. «Niebem» jest

harmonia, spokój, przebaczająca dobroć.”

Pod wpływem takiej zmiany spojrzenia zdołał całkowicie uwolnić się od poczucia

winy i wyrzutów sumienia. Przy późniejszym badaniu lekarskim okazało się, że ciśnienie ma

w normie: ozdrowienie psychiczne przywróciło zdrowie ciału.

Uzdrawianie umysłowe

Podświadomość a przebaczenie.

Jak z pomocą podświadomości uzyskać przebaczenie?

Życie nikogo nie wyróżnia. To Bóg jest życiem, zasada, która przenika zawsze i wszędzie każdego człowieka. Bóg powołał człowieka do harmonii, spokoju, piękna, radości i bogactwa. To właśnie nazywamy wolą Boga albo nakazem życia.

Kiedy ktoś stawia zaporę swobodnym nurtom życia, powoduje zaburzenia

podświadomości i naraża się na nieszczęścia. To nie Bóg jest sprawca cierpień i zamętu na

świecie. Wszystkie swoje niedole człowiek powinien przypisać własnemu destruktywnemu

myśleniu. Dlatego obarczanie Boga odpowiedzialnością za choroby albo nieszczęścia jest

całkowitą pomyłką.

A jednak wielu ludzi zrzuca na Stwórcę autorstwo, a już co najmniej

odpowiedzialność za wszystkie ludzkie grzechy, choroby i cierpienia, za spadające na nich

ciosy i nieszczęścia.

Negatywne pojecie Boga mści się odpowiednia, negatywna reakcja podświadomości.

Niestety, osoby, które tak myślą, nie wiedza, że same sobie wymierzają karę. Aby prowadzić

zdrowe, szczęśliwe i twórcze życie, trzeba najpierw poznać prawdę, osiągnąć pełnię wolności

oraz powstrzymywać się od jakichkolwiek uprzedzeń, zgorzknienia i gniewu. Kiedy myśli i

uczucia owładnie wyobrażenie Boga miłującego, kiedy człowiek ujrzy w Bogu Ojca, który

nad nim czuwa, który go prowadzi, podtrzymuje przy życiu i umacnia, wtedy taka wizja Boga

wryje mu się w podświadomość, stając się źródłem samych dobrodziejstw.

Uzdrawianie umysłowe

Podświadomość a otoczenie

Twoja podświadomość przypomina narzędzie, które wiernie zapisuje i utrwala twoje

codzienne myśli.

Myśląc dobrze o bliźnim, będziesz tym samym dobrze myślał o sobie.

Myśl pełna nienawiści albo zazdrości to trucizna dla umysłu.

Nie myśl o innych źle, bo będziesz myśleć źle o sobie.

To ty stwarzasz sobie świat myślami, rozwijającymi twórczą moc.

Twój umysł jest twórczym medium.

To, co myślisz o innych i co do nich czujesz, urzeczywistni się w twoim życiu.

Oto psychologiczny sens ewangelicznej złotej zasady:

„Wszystko, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie” (Mt 7,12).

Myśl o bliźnim tak, jak chciałbyś, żeby on myślał o tobie.

Oszukiwanie albo okradanie bliźnich przynosi winowajcy tylko nieszczęścia i straty.

Podświadomość bowiem wiernie zapisuje wszystkie myśli, uczucia i motywy działań.

Jeśli motywy są negatywne, wywołują odpowiednio negatywny skutek.

Nie sposób podważyć

prawdy, że to, co czynisz bliźniemu, czynisz sobie.

Każdy dowód twojej dobrej woli, każda uprzejmość i przysługa będą po stokroć

wynagrodzone.

To ty myślami stwarzasz sobie świat.

Ty jeden decydujesz i odpowiadasz za to, co myślisz o innych ludziach.

Pamiętaj, że odpowiedzialnością za własny sposób myślenia nie zdołasz obarczyć innych. Twoje myśli i uczucia odbija się na tobie.

Co zatem myślisz o bliźnich?

Bądź dojrzały także w reakcjach uczuciowych.

Przyznawaj innym prawo do własnych poglądów, odmiennych niż twoje.

To samo prawo przyznaj też sobie.

Można przecież bronić własnego zdania nie popadając w nieuprzejmość czy grubiaństwo.

Zwierzęta wyczuwają niechęć, na która reagują przekora lub agresja.

Jeśli ktoś odnosi się do zwierząt z miłością, nie napadną go nigdy.

Taki sam szósty zmysł rozpoznawania aury emocjonalnej maja niektórzy ludzie.

Twoje wyobrażenia o innych i rozmowy, jakie z nimi w duchu prowadzisz, wywołują

odpowiednie reakcje u danych osób.

Życz bliźnim tego samego, czego życzysz sobie.

Oto klucz do harmonii w stosunkach międzyludzkich.

Zmień stosunek do szefa.

Pomyśl i poczuj, że żyje on według ewangelicznej złotej zasady i że podlega prawu miłości. Korzystna reakcja nie każe długo na siebie czekać.

Ludzkie słowa i czyny mogą urazić cię tylko wtedy, kiedy przyznasz im taka moc.

Twoje myślenie ma twórczą moc - wiec pobłogosław drugiemu.

Komuś, kto ci ubliża, możesz zawsze powiedzieć: „Pokój z tobą”.

Duch miłości rozwiązuje wszystkie problemy w stosunkach międzyludzkich.

Miłość to nic innego jak bezkonfliktowość, to dobra wola i szacunek dla boskiego pierwiastka w drugim człowieku.

Garbus albo kaleka nigdy nie wywołałby w tobie nienawiści, lecz tylko współczucie.

Okazuj takie samo współczucie ludziom kalekim duchowo i skrzywionym psychicznie.

Wszystko rozumieć to wszystko przebaczać.

Ciesz się z sukcesu, zysku, awansu innych.

Taka postawa otworzy szczęście przed tobą.

Nie pozwól, żeby na twoje decyzje wpłynęły czyjeś krokodyle łzy albo scena, która ci

ktoś zrobił.

Uległość nie popłaca.

Nie rób z siebie cudzego podnóżka.

Nie daj się sprowadzić z dobrej drogi.

Trzymaj się swoich ideałów, bo tylko pozytywna wizja świata gwarantuje spokój, szczęście i radość.

Coś, co dla ciebie jest dobrodziejstwem, uszczęśliwi też wszystkich innych ludzi.

Miłość to wszystko, co jesteś winien bliźniemu.

Kochać zaś znaczy życzyć każdemu tego, o czym marzysz dla siebie: zdrowia, pomyślności i dobrodziejstw życia.