Uzdrawianie umysłowe

Podświadomość a przebaczenie.

Jak z pomocą podświadomości uzyskać przebaczenie?

Życie nikogo nie wyróżnia. To Bóg jest życiem, zasada, która przenika zawsze i wszędzie każdego człowieka. Bóg powołał człowieka do harmonii, spokoju, piękna, radości i bogactwa. To właśnie nazywamy wolą Boga albo nakazem życia.

Kiedy ktoś stawia zaporę swobodnym nurtom życia, powoduje zaburzenia

podświadomości i naraża się na nieszczęścia. To nie Bóg jest sprawca cierpień i zamętu na

świecie. Wszystkie swoje niedole człowiek powinien przypisać własnemu destruktywnemu

myśleniu. Dlatego obarczanie Boga odpowiedzialnością za choroby albo nieszczęścia jest

całkowitą pomyłką.

A jednak wielu ludzi zrzuca na Stwórcę autorstwo, a już co najmniej

odpowiedzialność za wszystkie ludzkie grzechy, choroby i cierpienia, za spadające na nich

ciosy i nieszczęścia.

Negatywne pojecie Boga mści się odpowiednia, negatywna reakcja podświadomości.

Niestety, osoby, które tak myślą, nie wiedza, że same sobie wymierzają karę. Aby prowadzić

zdrowe, szczęśliwe i twórcze życie, trzeba najpierw poznać prawdę, osiągnąć pełnię wolności

oraz powstrzymywać się od jakichkolwiek uprzedzeń, zgorzknienia i gniewu. Kiedy myśli i

uczucia owładnie wyobrażenie Boga miłującego, kiedy człowiek ujrzy w Bogu Ojca, który

nad nim czuwa, który go prowadzi, podtrzymuje przy życiu i umacnia, wtedy taka wizja Boga

wryje mu się w podświadomość, stając się źródłem samych dobrodziejstw.

Uzdrawianie umysłowe

Podświadomość a otoczenie

Twoja podświadomość przypomina narzędzie, które wiernie zapisuje i utrwala twoje

codzienne myśli.

Myśląc dobrze o bliźnim, będziesz tym samym dobrze myślał o sobie.

Myśl pełna nienawiści albo zazdrości to trucizna dla umysłu.

Nie myśl o innych źle, bo będziesz myśleć źle o sobie.

To ty stwarzasz sobie świat myślami, rozwijającymi twórczą moc.

Twój umysł jest twórczym medium.

To, co myślisz o innych i co do nich czujesz, urzeczywistni się w twoim życiu.

Oto psychologiczny sens ewangelicznej złotej zasady:

„Wszystko, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie” (Mt 7,12).

Myśl o bliźnim tak, jak chciałbyś, żeby on myślał o tobie.

Oszukiwanie albo okradanie bliźnich przynosi winowajcy tylko nieszczęścia i straty.

Podświadomość bowiem wiernie zapisuje wszystkie myśli, uczucia i motywy działań.

Jeśli motywy są negatywne, wywołują odpowiednio negatywny skutek.

Nie sposób podważyć

prawdy, że to, co czynisz bliźniemu, czynisz sobie.

Każdy dowód twojej dobrej woli, każda uprzejmość i przysługa będą po stokroć

wynagrodzone.

To ty myślami stwarzasz sobie świat.

Ty jeden decydujesz i odpowiadasz za to, co myślisz o innych ludziach.

Pamiętaj, że odpowiedzialnością za własny sposób myślenia nie zdołasz obarczyć innych. Twoje myśli i uczucia odbija się na tobie.

Co zatem myślisz o bliźnich?

Bądź dojrzały także w reakcjach uczuciowych.

Przyznawaj innym prawo do własnych poglądów, odmiennych niż twoje.

To samo prawo przyznaj też sobie.

Można przecież bronić własnego zdania nie popadając w nieuprzejmość czy grubiaństwo.

Zwierzęta wyczuwają niechęć, na która reagują przekora lub agresja.

Jeśli ktoś odnosi się do zwierząt z miłością, nie napadną go nigdy.

Taki sam szósty zmysł rozpoznawania aury emocjonalnej maja niektórzy ludzie.

Twoje wyobrażenia o innych i rozmowy, jakie z nimi w duchu prowadzisz, wywołują

odpowiednie reakcje u danych osób.

Życz bliźnim tego samego, czego życzysz sobie.

Oto klucz do harmonii w stosunkach międzyludzkich.

Zmień stosunek do szefa.

Pomyśl i poczuj, że żyje on według ewangelicznej złotej zasady i że podlega prawu miłości. Korzystna reakcja nie każe długo na siebie czekać.

Ludzkie słowa i czyny mogą urazić cię tylko wtedy, kiedy przyznasz im taka moc.

Twoje myślenie ma twórczą moc - wiec pobłogosław drugiemu.

Komuś, kto ci ubliża, możesz zawsze powiedzieć: „Pokój z tobą”.

Duch miłości rozwiązuje wszystkie problemy w stosunkach międzyludzkich.

Miłość to nic innego jak bezkonfliktowość, to dobra wola i szacunek dla boskiego pierwiastka w drugim człowieku.

Garbus albo kaleka nigdy nie wywołałby w tobie nienawiści, lecz tylko współczucie.

Okazuj takie samo współczucie ludziom kalekim duchowo i skrzywionym psychicznie.

Wszystko rozumieć to wszystko przebaczać.

Ciesz się z sukcesu, zysku, awansu innych.

Taka postawa otworzy szczęście przed tobą.

Nie pozwól, żeby na twoje decyzje wpłynęły czyjeś krokodyle łzy albo scena, która ci

ktoś zrobił.

Uległość nie popłaca.

Nie rób z siebie cudzego podnóżka.

Nie daj się sprowadzić z dobrej drogi.

Trzymaj się swoich ideałów, bo tylko pozytywna wizja świata gwarantuje spokój, szczęście i radość.

Coś, co dla ciebie jest dobrodziejstwem, uszczęśliwi też wszystkich innych ludzi.

Miłość to wszystko, co jesteś winien bliźniemu.

Kochać zaś znaczy życzyć każdemu tego, o czym marzysz dla siebie: zdrowia, pomyślności i dobrodziejstw życia. 

Uzdrawianie umysłowe

Uległość nie popłaca

Z drugiej strony nie pozwalaj nikomu, aby cię wykorzystywał lub narzucał swoją wolę

wybuchem gniewu, spazmami czy udawanym atakiem serca. Tego rodzaju ludzie to tyrani -

próbują zrobić z ciebie niewolnika swoich humorów. Uprzejmie, ale stanowczo im odmawiaj.

Uległość w tym wypadku nie popłaca. Nie daj się wrobić w popieranie samolubstwa, zaborczości i nieopanowania takich ludzi. Rób zawsze to, co słuszne. Przyszedłeś na świat po to, żeby realizować swoje największe zdolności i aby dochować wierności wiecznym prawdom i wartościom duchowym. Nie pozwól nikomu odwieść cię od celu, który polega na rozwijaniu twoich ukrytych talentów, służeniu ludziom i codziennym świadczeniu o Bogu. Dochowaj wiary swoim ideałom. Miej zawsze na uwadze prawdę o tym, że cokolwiek służy twojemu spokojowi, szczęściu i samourzeczywistnieniu, siła rzeczy przyczyni się do pomyślności wszystkich ludzi. Harmonia części jest harmonia całości - całość jest bowiem obecna w części, a część w całości. „Nikomu nie bądźcie nic dłużni poza wzajemna miłością”, powiada św. Paweł (Rz 13,8). Miłość realizuje prawo zdrowia, pomyślności i wewnętrznego spokoju.