Droga
do „Nicości"
Wybierz miejsce, gdzie nikt ci nie zakłóci spokoju, nie będzie przeszkadzał, tam gdzie się dobrze czujesz. Usiądź lub połóż się wygodnie, zamknij oczy i oddychaj głęboko i spokojnie. Wyobrażaj sobie przy tym, że wraz z każdym oddechem wydychasz złość, stres, problemy, a każdy wdech napełnia twój umysł, twoją duszę i twoje ciało czystą energią. Wraz z każdym oddechem stajesz się lżejszy, bo wszystko, co cię obciąża, odpada od ciebie. Czujesz, jak przepełnia cię moc, aż znów stajesz się wolny i silny tak, by udać się w myślach do „świetlanego życia wewnętrznego".
Udaj się w tę drogę.
Jest piękny, letni dzień.
Przed sobą widzisz barwną łąkę.
Rozglądasz się i na środku łąki
odkrywasz duże drzewo.
Powoli zbliżasz się do tego drzewa,
kładziesz się pod nim wygodnie i patrzysz w
niebo.
Widzisz,
jak chmury płyną, ale ty koncentrujesz
swoją świadomość na błękicie widocznym poza chmurami.
Twoja świadomość staje się coraz głębsza
- chmury znikają, pozostaje tylko błękit nieba.
Widzisz już tylko błękit.
Pozwól, by ten uspokajający kolor wywierał na ciebie wpływ.
Idziesz krok dalej, odchodzisz od błękitu i
dochodzisz do nicości: twojego własnego świetlistego
życia wewnętrznego. Znajdujesz się bez reszty w nicości, zlewasz się z nią,
stajesz się z nią jednością. Przepełnia cię nieopisane
uczucie bezpieczeństwa i pokoju.
Jesteś
pełen harmonii i głębokiego wewnętrznego pokoju, ponieważ
jesteś w zgodzie sam z sobą, z własnym
świetlanym światem wewnętrznym. Czujesz jasność, która cię otacza i wiesz
również, że jest to twoja własna jasność, twoja Jaźń, która ci się objawiła.
Jesteś jasnym, promiennym światłem - czystą
energią.
Możesz pozostać w nicości, jak
długo chcesz. Potem powoli wracasz przez
błękit nieba i łąkę do tu i teraz. Przepełnia cię głęboki pokój i harmonia - i to uczucie pozostanie w tobie. Gdybyś miał
jednak ochotę jeszcze raz ożywić to uczucie, to będziesz wiedział, jak zanurzyć
się we własnym świetlistym wnętrzu - pójdziesz
po prostu drogą do nicości.
