Pierzga

Pierzga lecznicze składniki i zastosowanie

Samo słowo pierzga na pewno wszyscy słyszeli, jednakże dla wielu z nas tego produktu nigdy nie spotkało w swoim życiu. Można więc powiedzieć, że nazwa takiego produktu jest nieznana. A zatem zalety tego produktu pszczelego nie są znane. Co za tym idzie wartości tego produktu wymagają upowszechnienia.

          Pszczoły wraz z nektarem zbierają pyłki kwiatowe, przynoszą je do ula. W ulu składają je do komórek, ubijają, wzbogacają wydzieliną swoich gruczołów i dodają miód. W taki sposób zgromadzonym pyłku rozpoczynają się procesy fizyko-chemiczne. Na wskutek tych właśnie procesów fermentacyjnych tworzy się potocznie mówiąc kiszonka.

To właśnie jest pierzga.

           Pierzga stanowi ona pokarm dla pszczół w okresie wydzielania przez pszczoły mleczka,
którym to z kolei karmią młode larwy pszczół. Drugim ważnym okresem kiedy pszczoły czynią przygotowania do bardzo trudnego czasu zimowania.
          W pierzdze podczas fermentacji pyłki kwiatowe uwolniły swoją zawartość.

          Co to znaczy?
          Pyłki kwiatowe posiadają bardo twardą i trwałą skorupę, która chroni ich zawartość nawet przez miliony lat.
Pszczoły mają sposób na dotarcie do wnętrz pyłków, a robią to w bardzo prosty sposób, po prostu zwilżają pyłek, następuje pęcznienie, pęka twarda skorupa i uwalnia się cała zawartość wnętrza, źródło życia, bogactwo najróżnorodniejszych mikroelementów /jest ich około 500, potocznie się mówi tablica Mendelejewa/.

Pierzga i jej pozyskiwanie.

          Pozyskanie pierzgi jest bardo trudne, gdyż jest ona przylepiona do komórki.

          W wielu pasiekach robi się to w dość prosty sposób. Plaster zawierający pierzgę jest mechanicznie rozdrobniony a później zalany miodem. Miód, którym zalana jest pierzga zabezpiecza ją i konserwuje, w taki sposób pierzga bardzo dobrze się przechowuje.
          Przed spożyciem w taki sposób przechowywaną piegrzę należy rozpuścić w letniej wodzie, kilkakrotnie mieszać i rozgniatać, następnie przecedzić macerat przez gęste sitko, wypić, pozostałości osadzone na sitku należy wyrzucić /są to kawałki komórek plastra pszczelego/.

          Taki sposób spożywania pierzgi gwarantuje zachowanie wszystkich walorów odżywczych pierzgi.

          Chemiczny skład pierzgi jest podobny do pyłku kwiatowego, jednak aktywność
i skuteczność pierzgi jest kilkakrotnie większa, dzięki przeróbce przez pszczoły i procesom w czasie fermntacji.

Pierzga zawiera między innymi:

- węglowodany ok. 31℅
- białka ok. 23℅
- związki fenolowe ok.1,5℅
- lipidy ok. 5℅
- witaminy A, E, B, B₂ B₆ C ok. 0,7℅
- makroelementy wapń, fosfor, sód, potas
- mikroelementy żelazo, miedź, cynk, mangan, krzem, selen

           Pierzga dzięki swoim składnikom biologicznie aktywnym, ma cenne i szerokie
działanie lecznicze i zapobiegawcze między innymi:

- przyczynia się do równowagi psychicznej, polepsza sen i samopoczucie,
wspomaga leczenie depresji,
- pozytywnie wpływa na układ pokarmowy,
- ma działanie przeciw miażdżycowe, wzmacnia naczynia krwionośne,
- powoduje wzrost krwinek czerwonych,
- podwyższa odporność organizmu na szkodliwe działanie środowiska,
-poprawia kondycję, sprawność fizyczna i umysłową,
- pomocna jest w leczeniu chorób skóry,
- ma bardzo pozytywne działanie terapeutyczne w schorzeniach prostaty.

           Aby osiągnąć wysoce pozytywny efekt leczniczy, pierzgę powinno się leczniczo spożywać w ilości 1łyżeczka od herbaty 2 razy dziennie przez okres miesiąca.
           Zapobiegawczo przyjmować można 1 łyżeczkę od herbaty co kilka dni.

Masz kilka wolnych minut?
Kliknij któryś z poniższych linków - jestem pewien, że znajdziesz tam coś dla siebie:
http://mindmazon.eurypton.com/Marsia/topBenefit http://mindmazon.eurypton.com/Marsia/topBenefitStart http://mindmazon.eurypton.com/Marsia/topGrubyPortfel

Magiczna medycyna

Apiterapia

Kilka słów o apiterapii.

 

 

       Apiterapia to nazwa pochodząca z medycyny naturalnej i istnieje od czasu kiedy człowiek nauczył się korzystać z produktów pszczół i rozpoczął ich hodowlę.

       Na dźwięk słowa apiterapia większość z nas robi wielkie ze zdziwienia oczy. Niewiele ludzi łączy to słowo z popularną metodą medycyny niekonwencjonalnej, w której wszelkie schorzenia leczy się produktami pochodzenia pszczelego.

        Wielu z nas zamiast cukru używa miodu, szczególnie w okresie, gdy za oknem robi się zimno, mokro i nieprzyjemnie, a my możemy znacznie łatwiej przeziębić się czy dostać kataru. Tak robiły już nasze babki, leczenie produktami pszczelimi głęboko wpisało się w słowiańską medycynę ludową.

Apiterapia 

                          zajmuje się zarówno leczeniem jak i profilaktyką wszelkimi zebranymi, przetworzonymi lub wydzielonymi przez pszczoły produktami. Do grupy tych produktów zaliczamy więc wszelkie miody, propolis, pyłki kwiatowe i pierzgi, mleczko pszczele oraz jad wydzielany przez pszczoły.

        Miód ma wiele obliczy. Poszczególne odmiany posiadają wiele cech wspólnych, różnią się między sobą jednak składem i właściwościami, przez co wykazują zróżnicowane zastosowania.
        Miód rzepakowy pomaga w leczeniu serca oraz naczyń wieńcowych, wątroby oraz w stanach zapalenia dróg oddechowych. Miód akacjowy jest przydatny przy zaburzeniach przewodu pokarmowego, przy przeziębieniu oraz w schodzeniach nerek i układu moczowego. Miód lipowy wpływa korzystnie na całe drogi oddechowe, układ krążenia, serce, pomaga też w łagodzeniu stresu. Miód gryczany stosuje się przy schorzeniach układu krążenia i przy miażdżycy. Działa odtruwająco.

        Odmianę wrzosową poleca się osobom mającym problemy z nerkami, prostatą oraz drogami moczowymi, ale też cierpiącym na problemy związane z zapaleniem jamy ustnej i gardła, żołądka i jelit. Miód wielokwiatowy stosowany jest przez alergików mających problemy z drogami oddechowymi, pomaga przy wyczerpaniu fizycznym i psychicznym. Miód spadziowy (z drzew iglastych) działa na dolne drogi oddechowe, na przewód pokarmowy, ale też w przypadku zaparć czy biegunki.

        Pomaga w schodzeniach serca i naczyń, uspokaja przy nerwicy.
        Miód spadziowy (z drzew liściastych) ma wpływ na dobrą kondycję nerek, dróg moczowych, wątroby, dróg żółciowych, jelit i całego przewodu pokarmowego.

Produkty pszczele to jednak nie tylko miód. Pyłek pszczeli to efekt odwiedzenia przez pszczołę 7-120 kwiatów.

         Zbierany na odnóżach przyjmuje postać granulek. Jest to najwartościowszy produkt roślinny, zawiera masę witamin, białek, tłuszczy złożonych i prostych, sole mineralne ale też flawonoidy, karotenoidy oraz sterole. Dla kwiatów to rezerwa białka, dla ludzi lek o działaniu antybakteryjnym, detoksykującym, regenerującym u odżywczym.

         Stosuje się go w leczeniu niedokrwistości, schorzeniach gruczołu krokowego, w miażdżycy, przy chorobach wątroby, dolegliwościach jelitowych, nadciśnieniu, problemach ze skórą, płucami, w stanach zapalnych i chorobach dróg oddechowych.  

         Poprawia on odporność fizyczną i psychiczną, uspokaja i działa antydepresyjnie.

Propolis,

                      czyli kit pszczeli, zapobiega przed pojawianiem się w ulu drobnoustrojów, cechuje się silnie przeciwbakteryjnymi właściwościami przez co stosowany jest w leczeniu m.in. ropnego zapalenia skóry, w grzybicach, w leczeniu czyraków, owrzodzeń czy odleżyn. Działa łagodząco i przeciwzapalnie.

Mleczko pszczele 

                       stosuje się w leczeniu chorób związanych z układem krążenia, układem pokarmowym, w chorobach skóry, błon śluzowych, oczu, narządów ruchu oraz w chorobach wieku starczego.

Masz kilka wolnych minut? 
Kliknij któryś z poniższych linków - jestem pewien, że znajdziesz tam coś dla siebie: 
http://mindmazon.eurypton.com/Marsia/topBenefit http://mindmazon.eurypton.com/Marsia/topBenefitStart http://mindmazon.eurypton.com/Marsia/topGrubyPortfel

Herbata

Herbata zielona.

Czy znasz właściwości lecznicze zielonej herbaty? 

Ja sam jak i w większości polskich rodzin na co dzień używamy czarnej herbaty ponieważ herbata czarna lepiej zadomowiła się na naszych stołach. Każdy z nas kupuje raczej gotową do parzenia pakowaną w różnego rodzaju saszetki. Wszyscy zdajemy sobie sprawę, że jakość tych herbat w różnego rodzaju torebeczkach nie dorówna nigdy herbatom liściastym, które wymagają niestety większego zachodu.

 

Herbata w postaci zwiniętych liści, której ilość do zaparzenia trzeba samemu odmierzyć, daje jednak dużo doskonalsze doznania smakowe a i wpływ takiego naparu na nasz organizm jest dużo większy i bardziej dobroczynny i również związany jest nierozerwalnie z czasem parzenia. Bo co by nie powiedzieć to czarna herbata również posiada wiele podobnych zalet jak herbata zielona. Daleko posunięta industrializacja i obecne rozpędzone czasy skłaniają nas do tego by z wygody rezygnować z jakościowych zalet dla zdrowia i podniebienia

Zielona herbata

- cechuje się rewelacyjnymi właściwościami. Spożywanie jej naparu polecane jest ze względu na zawarte substancje, jakie możemy z niej przyswoić dla naszego organizmu, takie jak kofeina czy polifenole. Substancje te sprawiają, że spożywanie naparu z zielonej herbaty prowadzi do usuwania toksyn z organizmu, złagodzenia skutków przesadnego spożycia trunków alkoholowych a na dodatek w dużym stopniu przyczynia się do likwidacji nadmiaru cholesterolu, który ma niestety bardzo istotny wpływ na powstawanie mnóstwa dolegliwości. Co więcej, spożywanie naparu z zielonej herbaty przyczynia się do tego, że przyjmowane z pokarmem tłuszcze są szybciej spalane, co idealnie wspomaga pijącego herbatę w czasie diety odchudzającej. Niezaprzeczalnie zatem zielona herbata ma znaczny wpływ na nasze samopoczucie a także na to jak wyglądamy. Procedura parzenia zielonej herbaty ma ogromne wpływ na jej kolor, właściwości jak również i smak. Zielonej herbaty nie wolno zalewać wodą o temperaturze wyższej niż 80 stopni, ponieważ po pierwsze prowadzi to do zmiany koloru naparu na mętny zielono-żółty, jak również zmianę jej smaku na gorzki. Kiedy zaparza się ją krótko to napar ma właściwości pobudzające i działa w sposób podobny do kawy. Jeżeli czas jej parzenia wydłuży się do kilku minut, wówczas napar nabierze właściwości odprężających, uspokajających i oddziałuje na nasz organizm relaksująco. W tym miejscu należy powiedzieć, że ta sama porcja zielonej herbaty może być zaparzana wielokrotnie, i to wielokrotne parzenie odbywa się bez straty jej unikalnych właściwości. Podobnie jak południowoamerykańska „Yerva Mate”, która się popija przez cały dzień dolewając do naczynka ciepłej wody. Zielona herbata towarzyszy człowiekowi od bardzo dawna, jej historia liczy sobie co najmniej 4500 lat.

Zielona czy czarna herbata?

Od samego początku swojego zaistnienia została uznana za osobliwy napar posiadający właściwości lecznicze. Jej zalety a w szczególności wartościowy wpływ na wzrost koncentracji rozsławiły ją niemalże na całym świecie. Jej dobroczynne oddziaływanie na organizm sprawiło, że niektórzy używali jej nawet w charakterze farmaceutyku na wiele chorób. Rytuał związany z parzeniem zielonej herbaty zapoczątkowany został przez mieszkańców Chin. Jej popularność rozprzestrzeniła się w bardzo krótkim czasie wśród mieszkańców kontynentu azjatyckiego, zwłaszcza w Tajlandii, Indiach i Japonii. Zielona herbata stosunkowo późno trafiła do Europy, bo około XVII wieku, fantastycznych pomimo fantastycznych zalet nie osiągnęła takiej pozycji, jak herbata czarna, której spożywanie jest szczególnie modne w Europie, a w szczególności w Wielkiej Brytanii, gdzie jest przygotowywana koniecznie z mlekiem i popijana z reguły w godzinach popołudniowych – słynne „Five o’clock”. U nas również nie ma zwyczaju proponować gościom zielonej herbaty, jeśli częstujemy gości to przeważnie czarną herbatą w torebkach, ewentualnie z dodatkiem plasterka cytryny.

 Masz kilka wolnych minut?
 Kliknij któryś z poniższych linków - jestem pewien, że znajdziesz tam coś dla siebie:
http://mindmazon.eurypton.com/Marsia/topBenefit http://mindmazon.eurypton.com/Marsia/topBenefitStart http://mindmazon.eurypton.com/Marsia/topGrubyPortfel