Ciąg nieustannie następujących po sobie elementów "teraz" to Życie . Prawie nikt z nas nie zwraca większej uwagi na to co jest tu i teraz, przeważnie koncentrujemy sie na tym co było i na tym co będzie. Dlatego warto zajmować się tym, co niesie chwila obecna.
Życie określone "dziś" najbliższymi 24 godzinami to, przecież, nie tylko koncentracja na codziennych rutynowych czynnościach. Przez całe te 24 godziny dzieje się ciągle "teraz" i tylko niektóre z tych elementów zapamiętujemy, traktujemy je poważnie. Bycie "tu i teraz" to rodzaj uważności skupiającej się na kontakcie z własnym życiem i otaczającą nas rzeczywistością.
Uwolnienie od trudnych i nieprzyjemnych sytuacji codzienności, nie wynika z unikania, ale przez ich akceptowanie. Tylko dzięki temu, że coś istnieje, można się z tym skonfrontować i mieć szansę dokonać zmian na lepsze. W ten sposób można zyskać poczucie bezpieczeństwa co do własnej i w ogóle, do czekającej za drzwiami przyszłości. Świadomość i odpowiedzialność to potężna ludzka moc, jednocześnie bardzo przez nas niedoceniania.
Ta umiejętność wyciszenia się i koncentracji na konkretnej sprawie, czynności lub myśli to właśnie jest właściwa postawa uważności. "Jedna rzecz na raz", to piękne hasło, tylko trzeba go jeszcze wprowadzić w czyn. Niewiele ludzi posiada taką umiejętność. Kiedy zaczynamy być, kiedy stajemy się "uważnymi" zaczynamy zauważać i odkrywać cały ten chaos jaki nas do tej pory otaczał. Wyzwalacze zewnętrzne takiego chaosu to między innymi zakłócający własne myśli, wszechobecny hałas, przesyt i niepotrzebne rzeczy, wydarzenia i sytuacje, w które się bezwiednie wplątujemy. Natomiast wyzwalacze wewnętrzne, to brak zrozumienia samego siebie, swoich reakcji, swoich zachowań i działań, a przede wszystkim sensu swojego istnienia.
Nierzadko mamy wrażenie, że nasze umysły żyją jakimś własnym życiem, nieustannie produkują myśli, osądy i opinie, które nie mają prawie nic albo zbyt wiele wspólnego z prawdą,. Często czujemy się jak jakieś kukiełki w czyimś zwariowanym teatrzyku. Jest to wyjątkowo nieprzyjemne przebudzenie, jednakże niezbędne. Bardzo potrzebne do odnalezienia się we własnym życiu. Bardzo istotne byśmy mogli poukładać sobie wszystko co nas dotyczy w należyty sposób. Jeżeli nie odczujesz w pełni bezsensu swojej dawnej postawy i nie wykreujesz nowej, znacząco odmiennej od poprzedniej to nic z tego nie będzie. Nie wytrwasz w zmianie, poddając się kompromisom. Po jakimś czasie wszystko wróci do punktu wyjścia, a Ty uznasz, że nie ma sensu kontynuować zmian bo to nic nie da.
Skupienie się na samych jedynie czynnościach, to zaledwie cząstka całego procesu. Można przyjąć, że jest to jak podlewanie kwiatów w porównaniu do opiekowania się całym domem. Włącznie z porządkami, gotowaniem, praniem i zakupami. Opieka nad kwiatami, jako przyjemna czynność, może pobudzać do dalszych działań, ale warto pamiętać, że może również stać się zwykłym złodziejem czasu. Wtedy pozostałe obowiązki spadną na innych, zajętych dotychczas własnymi sprawami, członków rodziny. W podobny sposób potrafią nas oderwać przedmioty. Samochód na pewno bardzo ułatwia życie, ale dbanie o niego nie może zastąpić dbania o rodzinę. To rodzina świadczy o jakości życia, nie model samochodu i połysk jego lakieru.
Uważność to nic innego jak, prawdziwa koncentracja, na "tu i teraz", objawia się ona nie tylko działaniem, ale i świadomością ich konsekwencji. Jest świadomością własnej odpowiedzialności i umiejętnością przyjęcia na siebie wszystkich konsekwencji własnych działań. To umiejętność bycia przewidywalnym dla siebie i rozumienie własnej emocjonalności. Być uważnym to mieć określone zasady działania i umieć określać priorytety, pozostając kreatywnym w zależności od otaczającej rzeczywistości. To nie szkodzić i nie pasożytować, tylko wspierać i pomagać innym, w obszarze własnych kompetencji. Uważność to świadomość, że właśnie tu i teraz dokonuje się całe dotychczasowe doświadczenie życiowe i realizuje cała nadchodząca przyszłość.
