Intuicja

             INTUICYJNY DZIENNIK

     Żeby swoje postępy można było kontrolować proponuję założenie Intuicyjnego dziennika.  
     Oczywiście nie musi to być jakiś super zeszyt wystarczy zwykły zeszyt, na którego stronach możesz robić notatki dotyczące wykonywanych ćwiczeń z intuicją. 
     Wykorzystaj te strony jako dziennik do zapisu rozwoju twojej mocy intuicyjnej. Zapisuj, kiedy i w jakich okolicznościach intuicja prowadziła cię prawidłowo. Z czasem stwierdzisz, że zdarza się to coraz częściej. 
     Żyjesz w har­monii z samym sobą. Życzę ci wszystkiego dobrego podczas pracy nad rozwojem twojej mocy intuicyjnej.

Intuicja

Kroki na drodze do intuicji.

     Na koniec już niestety całego cyklu wprowadzającego w świat Intuicji, którą mamy wszyscy, a która jest w stanie zapewnić nam spokojne, szczęśliwe i pełne życie, podsumuję całość drogi do osiągnięcia - obudzenia u siebie intuicji - jak można najkrócej.

Otworzyć wrota zmysłów

•      Rozpoznać i usunąć przeszkody w swoich wyobrażeniach na te­
mat intuicji.

Skupione odprężenie

•    Obserwować oddech, pozwolić: mi się samo oddycha.

•    Siedem głębokich oddechów zaopatruje mózg w tlen – oddychać w głąb - oddychać do mózgu - oddychać bokami.

Bezgraniczny spokój

•      Pozwalam mojemu ciału na całkowity bezruch.

Uaktywnić duchowy monitor

•    Przeżyć dzisiejszy dzień raz jeszcze.

•    Odbyć podróż w świat fantazji.

Wytworzyć myślową ciszę

•    Koncentruję dużą ilość myśli na jednym punkcie.

•    Obserwuję oddech i pozwalam na wszystko.

Uaktywnić trzecie oko

•      Zamknąć (zewnętrzne) oczy.

     Przełączyć się z widzenia na postrzeganie.

•    Trenować zdolności intuicyjne na co dzień (Kto do mnie teraz dzwoni? itp.).

Otworzyć bramy niebios

•    Poprzez różne formy oddechu dojść do różnorodnych myśli.

•    Myślenie holistyczne i myślenie uniwersalne.

Obudzić w sobie geniusza

•    Przekroczyć rozum.

•    Nauczyć się być mądrym.

•    Postrzegać, nie zastanawiać się.

•      Należy do tego trening zmysłów fizycznych oraz aktywowanie duchowych zmysłów.

•      Ćwiczyć postrzeganie postrzegania.

Dojść do świadomości

•    Wyrosnąć ponad samego siebie.

•    Połączyć się z siecią kosmiczną.

•    Połączyć się z polem informacyjnym wszechświadomości.

•    Cały wszechświat jest moją świadomością.

Samoidentyfikacja

•      Droga od Ja do Jaźni.

Wejść przez bramę chwili do pozaczasowości

•      Chwile to punkty czasowe wewnątrz pozaczasowości.

Przełączenie się widzenia na postrzeganie

•    Oczy wpatrują się i widzą na wskroś.

•    Widzieć energię i aurę.

Pozwolić intuicji ciągle działać

•    Pozostawać ciągle na odbiorze.

•    Żyć z i w intuicji.

•    Pozwalać sobie na „wpadanie na pomysły".

•    Rozumieć sposób wyrażania się intuicji (symbol, sen, energia, głos wewnętrzny itp.).

Intuicja

ŻYCIE W OBECNOŚCI DUCHA

Po pierwsze powinienem uświadomić sobie, kim naprawdę je­stem, mianowicie duchem, czystą świadomością. Każda inna iden­tyfikacja jest złudzeniem.

Po drugie muszę zdać sobie sprawę, że mogę żyć tylko tu i teraz. Jestem doskonałym wyrazem i niepodzielną częścią własnej duszy. Teraźniejszość oznacza być obecnym, obecnym rzeczywiście tutaj, tutaj i teraz, całkowicie. Jestem dzięki identyfikacji.

Wszystko jest energią i istnieje tylko ta jedna energia, która przyj­muje różne formy przez zmianę wibracji. Ja także jestem tą energią. A więc ja jestem tą jedną energią.

Wszystko inne jest iluzją. Jestem duchem. Czuję i przeżywam sie­bie jako ducha. Moje ciało jest w tym duchu.

Odbieram indywidualność ducha jako swoje ja. Przeżywam swój własny, indywidualny sposób bycia tym właśnie duchem.

Uświadamiam sobie tego ducha i opisuję go. Aby ją opisać, muszę ją postrzegać. Automatycznie więc wchodzę do Teraz i do postrzegania. Przestaję być obserwatorem i pojmuję, że jestem ob­serwowanym duchem. Pozbywam się obserwatora i jestem obser­wowanym. Wierzyłem, że jestem kimś, lecz ten ktoś się rozpływa i teraz jestem tym, kim rzeczywiście jestem.

Teraz żyję w obecności ducha.

Odczuwam, co ja „duch" myślę, czuję, mówię, czynię. Żyję w absolutnej wolności. Jestem obecnym duchem. Oto przybyłem do rzeczywistości, nie mogę już z niej wypaść. Mogę wypaść tylko z czegoś, w co zwyczajnie wszedłem. Zwyczajnie mogę wejść tylko w coś, czym nie jestem.

Jestem duchem, zawsze byłem, zawsze będę. Nie próbuję już stać się nim lub nim nie być - rozwiewam jedynie złudzenie, jakobym nie był duchem.