JASNOWIDZENIE

OD
STAROŻYTNOŚĆI PO CZASY
WSÓŁCZESNE

           Wszystkie źródła starożytne podają, że wiedza okultystyczna ma swój początek w Chaldei. Rozmaite sposoby przewidywania przeszłości (wróżenie z wnętrzności ludzi i zwierząt składanych w ofierze, wyjaśnienie znaków i niezwykłych wydarzeń, interpretacja snów) znane były już w Babilonie, każdy z nich opracowano i zapisano w specjalnych zbiorach.

          Magia i przepowiadanie przeszłości wiązały się wówczas integralnie z działaniami o charakterze religijnym: wspierając się autorytetem bogów, arcykapłani mieli wyłączne prawo do korzystanie z wierzy tajemnej.

          Od tamtych czasów wielcy tego świata często szukali pomocy u jasnowidzów. I tak, Saul, pierwszy król Izraela (XI w. p.n.e.), udał się do wróżki w Endor mimo obowiązujących zakazów. Grecy rozpowszechniają dziedzictwo babilońskie w całym basenie Morza Śródziemnego.

          Herodot (ok. 485 - ok. 425 p.n.e.) zanotował najstarsze znane doświadczenia parapsychologii:
          Król Krezus, zaniepokojony rosnącą potęgą imperium perskiego, przed wyruszeniem na Persję postanowił zasięgnąć rady u wyroczni. Aby znaleźć najlepszego jasnowidza, wyprawił wysłanników, by setnego dnia po opuszczeniu Sardes zadali następujące pytanie: "Co robi dzisiaj Krezus?"
          Wiemy jedynie, co odpowiedziała Pytia z Delf: „Czuje zapach żółwia w skorupie gotowanego wraz z mięsem z jagnięcia w naczyniu z brązu.

          Stop ten otacza go ze wszystkich stron, zarówno od dołu, jak i od góry". Była to właściwa odpowiedź, gdyż Krezus spróbował zrobić tego dnia coś, co byłoby niezwykle trudne do odgadnięcia: nakazał gotować żółwia ze skorupą i mięso z jagnięcia w kociołku z brązu zamykanym przykrywą z tego samego stopu.

          Podobnie jak arcykapłani, również cesarze rzymscy, wydając odpowiednie prawa, mieli wyłączny przywilej korzystania z usług magów i jasnowidzów. Zwracali się do nich po radę przed podjęciem ważnych decyzji politycznych.

          Oktawian Augustyn szukał pomocy u astrologa Teogeniusza, Tyberiusz zaś u Trassylla... Pod koniec trzeciego stulecia naszej ery przepowiadanie przyszłości staje się zakorzenionym zwyczajem.

          Począwszy od IV wieku dochodzi do głębokiego konfliktu z wyznawcami religii chrześcijańskiej, ze świętym Ambrożym, świętym Bazylim i świętym Augustynem na czele, gdyż jasnowidztwo zaczyna być utożsamiane z pogaństwem.

         Średniowiecze (V-XV w.)

           Prześladowanie magów i jasnowidzów staje się coraz częstsze. Mnożą się zakazy dotyczące przepowiadanie przeszłości, w rzeczywistości nie zbyt przestrzegane, jeśli zauważymy, że niektórzy papieże, jak choćby Paweł III, Julian II czy Leon X z wielką gorliwością korzystali z porad arcybiskupa-astrologa, który nazywał się Luca Gaurico (1476-1558) i był ponadto jednym z inicjatorów zmiany kalendarza juliańskiego na gregoriański.

           Korzystanie z usług wróży i jasnowidzów powoli staje się powszechne w całej Europie: na dworach królewskich i książęcych pojawiają się coraz liczniej medycy będący jednocześnie astrologami lub alchemikami.

           Oto kilka przykładów: Guido Aretinus, który służył u króla Roberta Pobożnego (996-1031); Mistrz Germain de Saint Cyr, protegowany Ludwika VII (1120-1180), który przepowiedział wojnę stuletnią; astrolog Ludwika IV, wróż ofiarowany Du Guesclin przez Karola V Mądrego (1338-1380), by wspierał do w walkach; Mistrz Gervais, któremu ten sam Karol V powierzył kolegium nauczania astrologii; jasnowidz Galeotti, osobisty doradca Ludwika XI (1423-1483).

Renesans (XV-XVI w.)

           Dzięki wynalezieniu druku (1450) następuje bujny rozwój nauk okultystycznych. Zainteresowanie wielkich tego świata magią i jasnowidztwem wzrasta wraz z pojawieniem się traktatów o astrologii, almanachów i ksiąg zawierających przepowiednie na przyszłość.

           Wielu jasnowidzów pochodzi wówczas z Włoch, na przykład wróż florencki Come Ruggieri, który miał wielki wpływ na Katarzynę Medycejską otaczającą się wielką liczbą okultystów.

           Epoka ta zrodziła także słynne Centuries astrologiques Nostradamusa, o którym mówi się jeszcze dzisiaj.

         Wiek XVII

           W wieku XVII dochodzi do zmian, które nie pozostają bez wpływu na sytuacje jasnowidzów i wróżów. Wielcy mistrzowie wiedzy tajemnej spadli do roli praktykujących medyków.

           Dobiega kresu wielka epoka magii, do głosu zaś dochodzi nauka. W roku 1666 we Francji Colbert wyklucza astrologów z uniwersytetów. Nadal trwa polowanie na czarownice.

           To czas wielkich proroctw, z których najsłynniejsze dotyczyły markiz de Brinvilliers i La Voisin. Ta ostatnia dorobiła się fortuny sprzedając klientom proszek „zapewniający spadek"... którego głównym składnikiem był arszenik!

           Sprawa ta wywołała trudną do opisania panikę.

           Aby uspokoić nastroje, wydany w roku 1682 edykt wyjął spod prawa magów i jasnowidzów, co jednak wcale nie zmniejszyło ani liczby specjalistów nauk tajemnych, ani znaczenia przepisywanego przepowiedniom.

cdn

JASNOWIDZENIE W ŻYCIU CODZIENNYM 1

          Odkrył wtedy, że są dwa typy innowatorów:

„innowatorzy okazjonalni” - Byki zafascynowane zyskiem i rozpoznawalne po swoich sukcesach w tej dziedzinie, w którymi należało prowadzić negocjacje jak Skorpion, wskazując na zwiększenie produkcji, jakie pociągnie za sobą innowacja, i napomykając w ostatniej kolejności o możliwości subwencji, co nakłoni ich do podjęcia decyzji;

„innowatorzy z charakteru” w typie bliźniąt, którzy wyróżniają się żywym zainteresowaniem wszelkimi nowościami (a tego typu przedsiębiorstwa było około stu w Europie). W negocjacjach prowadzonych z nimi należało kłaść duży nacisk na postęp technologiczny i na konkretny sposób wykorzystania danej innowacji.

          Ta analiza odniosła wielki sukces i została nawet odsprzedana innym europejskim spółkom w trakcie międzynarodowej konferencji.

          Również prywatni przedsiębiorcy korzystali z pomocy Bernarda HervieraL m.in. niemiecka firma Nixdorf, a r roku 1984 Xavier Lavielle, dyrektor Communication Marketing France, poprosił go o zorganizowanie kompani reklamowej.

          Bernard Hervier opracował wtedy kalendarz w kształcie koła zodiakalnego, na którym znaki astralne były przetłumaczone na język przedsiębiorstwa. Jeżeli współpraca astrologów z inżynierami przynosi korzyści przemysłowi, to połączenie astrologii z informatyką może być pomocne dla biznesu.

          ASTROFLASH była pierwszą firmą europejską, która zaczęła stosować od roku 1967 astrologię komputerową. Firma ta z siedzibą w Paryżu, obsługuje 150 000 klientów, czyli około 350 klientów dziennie!

          Zasięg jej oddziaływania jest międzynarodowy: Szwajcaria, Niemcy, Włochy, nie mówiąc już o Stanach Zjednoczonych, gdzie ma 40 terminali, które przynoszą największe dochody.

          W latach 1968-1984 ponad 3 miliony horoskopów Astro-flash zostało sprzedanych na całym świecie. 8 dostępnych programów astrologicznych zostało opracowanych przez najwybitniejszego astrologa francuskiego, Andrea Barbault, z którym współpracowali Jean-Pierre Nicola, twórca astrologii „warunkowej”, i Yves Lenoble, teoretyk cykli i wielki znawca astrologii.

           Programy te są podobno bardzo ubogie w porównaniu z możliwościami ludzkiej inteligencji: według Irene Andrieu kompetentny astrolog jest w stanie opracować 100 000 kombinacji krzyżujących się kryteriów dla każdego układu gwiazd!

           Zamiłowany w astrologii inżynier opracował konkurencyjny program: ANASTRAL, który „rozumuje jak astrolog”, tzw. ”wartościuje każdy element swojej analizy, dokonuje syntezy wyodrębniając dominujące cechy charakterologiczne wynikające z danego układu gwiazd, po czym wraca do szczegółów, w których szuka konfirmacji, dodatkowych informacji, sprostowań”.

           Innym konkurentem jest ASTRODATA, firma szwajcarska założona w roku 1977 przez astrologa Claude’a Weissa. Ma ono około 20 terminali i sprzedała licencje do Francji, Niemiec, Austrii i krajów skandynawskich.

           Najpopularniejsza jest jednak a Szwajcarii, gdzie wielu bankierów wykorzystuje tego prywatnego astrologa do przewidywania wahań kursów na giełdzie.

           W ostatnim czasie Astrodata wyspecjalizowała się także w ASTROKARTOGRAFII, dzięki której możemy dowiedzieć się w jakim miejscu na świecie będziemy najszczęśliwsi! Cecile Carru, zarządzający centrum Astrodata w Paryżu podaje taki przykład: „Jacqueline Kennedy miała linię Jupitera w głębi nieba, cp jest symbolem rozkwitu i bogacenia się, w samym środku Grecji: czyż można się więc dziwić, że spotkała tam Aristote’a Onassisa?”

            Astrokartografia cieszy sięcoraz większą popularnością; klientami Genevieve cieszy sięcoraz większą popularnością tego rodzaju Analiz w Paryżu, są w 25% biznesmenami poszukujący odpowiedniego miejsca, gdzie mogliby zainwestować!

            Podobnie duże firmy międzynarodowe odwołują się do astrokartografii przy wyborze umiejscowienia swoich zakładów! Wraz z rozwojem mikroinformatyki astrologia komputerowa cieszy się coraz większym powodzeniem; wszystkie większe firmy mają dział logistyki.  

            Pewien lekarz zajmujący się akupunkturą sam opracował sobie program wyznaczający układ gwiazd w dniu narodzin swoich klientów. Tak więc przed astrologią komputerową rysuje się ciekawa przeszłość. Wpływ jasnowidzenia na życie codzienne Europejczyków staje się całkiem realny, gdyż każdy z nas w jakimś momencie życia zastanawia się, jaka go czeka przyszłość.

            Ale na czym tak naprawdę polega to widzenie przyszłości?

            Co robią jasnowidze, żeby „ujrzeć’ fakty, które dopiero się wydarzą?

            Jak Sophros mógł odczytać jeszcze nie wylosowane szczęśliwe numery z gier liczbowych?

JASNOWIDZENIE W ŻYCIU CODZIENNYM

           Jasnowidzenie niezaprzeczalnie oddziaływuje na wszystkie dziedziny życua codziennego. Nawet ci, którzy nastawieni są do tego rodzaju zjawisk bardzo sceptycznie i twierdzą, że w nie nie wierzą, jakże często zaczynają lekturę codziennej gazety od horoskopu.

          Jak już mówiliśmy, 80 milionów Europejczyków korzysta z pomocy jasnowidzów, powierzając im swoje kłopoty sercowe i finansowe. Różnego rodzaje instytucje ściśle z nimi współpracują. I tak wróżka Jana, która nie wierzy w opętanie (gdyż według jej występuje jedynie samoopętanie: w ten sposób człowiek tłumaczy sobie własne porażki...), wysyłała opętanych do kaplicy Najświętszej Maryi Panny na ulicę Aubriot w Paryżu od Ojca rektora, który miał zresztą od niej pełne zaufanie, jako że to on sam zachęcał ją do działalności w charakterze jasnowidza!

          Również psychiatrzy muszą brać pod uwagę zjawiska paranormalne i oddzielać od nich przypadki patologiczne. Nawet policja często odwołuje się do pomocy jasnowidzów, np. przy poszukiwaniu zaginionych osób. Jak już wiedzieliśmy wcześniej, politycy wszystkich czasów korzystali z usług jasnowidzów.

          Można tu przytoczyć przykład Madame Freya, najsłynniejszej wróżki z początków wieku, ulubienicy paryskich salonów który miała ogromny wpływ na politykę. Jej słynnymi klientami byli Pierre Loti, przywódca, radykałów Albert Sarraut, dziennikarz Leon Bailly, a nawet Sacha Guitry.

           A oto, co przepowiedziała księciu Jusupowowi, który jeszcze nie wiedział, że dokona egzekucji Rasputina: „Zabije Pan kogoś własnymi rękami i będzie Pan miał uczucie, że spełnił Pan dobry uczynek”.

           W roku 1910 przepowiedziała Jeanowi Jauresowi, że zginie śmiercią tragiczną na ulicy (rzeczywiście został on zamordowany 4 lata później na ulicy Montmartre w Paryżu). Wczasie pierwszej wojny światowej konsultował się z nią wybitne osobowości polityczne: Aristide Briand, Delcasse,Milerand, Valvy. Na ich pytanie „czy myśli pani, że Niemcy wejdą do Paryża?” odpowiedziała: „Nie nie wejdą...Około 10 września będą zmuszeni wycofać się za Aisne... Zawali się ich plan”. Raymondowi Poincare oznajmiła upadek Kaisera i przepowiedziała losy Georges’a Clemenceau, a w czasie okupacji zapowiedziała klęskę Niemiec.

           Przed swoją śmiercią w roku 1954 przepowiedziała jeszcze zamordowanie prezydenta Kennedy’ego oraz odejście od władzy innych głów państw. Nie tylko politycy ale także inżynierowie interesują się naukami dywinacyjnymi .

          Eugene Caslan i Paul Choisnard alias Paul Flambart, wielcy astrologowie z początku wieku, byli francuskimi inżynierami. W dzisiejszych czasach wielu inżynierów jest dobrze znanych środowisku astrologów, np. Raymond Abellio, który pasjonuje się ezoteryzmem, czy Daniel Vernay, autor książki „Podstawy i przyszłość astrologii” wydanej w wydawnictwie Fayard. 28 kwietnia 1985 r.

           Na kongresie astrologów inżynier Bernard Hervier oświadczył, że zrewolucjonizował politykę handlową pewnego dużego przedsiębiorstwa elektrycznego dzięki astrologii!

           Wytłumaczył, że firma poszukiwała innowatorów, którzy zachcieliby wypróbować w laboratorium nowe technologie „Pojawiły się dwa pytania: jak rozpoznać innowatorów i jak z nimi rozmawiać, by zachcieli się podjąć zadania.  Zacząłem więc od ustalenia 4 faz działania: rozpoznanie innowatora, negocjacje, realizacja (wdrożenie systemu) i sprzedaż systemu innych przemysłowcom”. 

cdn